LunaPic και ξερό ψωμί!

Κοιτάξτε να δείτε τι έπαθε η xristin!

Μια καθιερωμένη επίσκεψη στο blog της Funky Monkey έφερε τα πάνω κάτω στον προγραμματισμό των αναρτήσεων και εκεί που ήταν έτοιμη  να γράψει για μια φανταστική συνάντηση μερικών bloggers που έγινε πριν από μία εβδομάδα και την οποία η  xristin  καταχάρηκε ιδιαίτερα.......τα ξέχασε όλα και έπεσε με τα μούτρα σε ένα site που μας πρότεινε η Funky Monkey.

Όπως καταλαβαίνετε η ανάρτηση πήρε παράταση για αργότερα.

Είναι αυτό που λένε,μην δώσεις του παιδιού καραμέλες και τις xristin πρόσβαση στο.....LunaPic!

Οι δυνατότητες του προγράμματος είναι πάρα πολλές και το μόνο που θέλει είναι χρόνος για ψαχούλεμα.

Πιο κάτω σας έχω ένα μικρό δείγμα από τις δυνατότητες του προγράμματος και πιο συγκεκριμένα την χρήση της "αντανάκλασης στο νερό" σε φωτογραφίες που έχει κάθε χρήστης στο σύστημα του η κατεβάζοντας από τον ιστοχώρο.

Εγώ δούλεψα με 3 δικές μου φωτογραφίες και 3 από το σύστημα. 

Απολαύστε το αποτέλεσμα.

Ευχαριστώ την Funky Monkey για την πρόταση.

Σιγά που θα σας άφηνε η xristin μόνο με τα λουλουδάκια και την θάλασσα!

Η θεωρεία των άκρων και.....άλλα!

Της φυλακής τα σίδερα είναι για τα......παιδοβούβαλα!

«Ο άντρας μου τους ξεβράκωσε τους δήθεν δημοκράτες και φάνηκε ο απόπατος»-τάδε έφη Ελενίτσα Ζαρούλια.

Πάμε Βαρσοβία;

Μια κουβέντα είναι πάμε Βαρσοβία.

Όταν έχεις πληρώσει όλους τους φόρους και μένεις ξαφνικά με άδειες τις τσέπες,σου φεύγει η διάθεση για ταξιδάκια.

Παρόλα αυτά εμείς αναζητήσαμε χρήματα.....σηκώνοντας στρώματα όπου εκτός από σκόνη δεν βρέθηκε κάτι το ενδιαφέρον.

Σπάσαμε κουμπαράδες και βρήκαμε..... μια αράχνη που είχε κάνει τον κουμπαρά σπίτι της.Μέχρι και κλιματιστικό είχε βάλει.

Τέλος πάντων,λίγο από εδώ,λίγο από εκεί,βρέθηκε το πολυπόθητο ποσό και........επιτέλους πάμε Βαρσοβία!

Οι φωτογραφίες που θα δείτε παρακάτω  δεν έχουν σκοπό να σας παρουσιάσουν  τα αξιοθέατα της Βαρσοβίας αλλά να σας δείξουν την εναγώνια προσπάθεια της παρέας  να βρει…..σκουπιδάκια στους δρόμους της πόλης!

Ένα χαρτάκι καλέ!Τι τα κάνουνε τα σκουπίδια;Τα πετάνε όλα στους κάδους;
Γιατί πουλάκια μου;

Δεν σας είπε κανείς ότι τα σκουπίδια μπορείς να τα μετατρέψεις σε δημιουργίες τέχνης του δρόμου;

Η xristin βρέθηκε και σε εκκλησίες της παλιάς πόλης  και είδε τον.....τοίχο των ευχαριστιών όπου κάθε πικραμένος ευχαριστεί τον Άγιο Tadeusz Judo που η xristin αφού τα έκανε σαλάτα χρεώνοντας το όνομα του στον Ιούδα(τον Ισκαριώτη ντε!)  μετά από έρευνα κατέληξε ότι είναι ο Άγιος Απόστολος Ιούδας,ο Θαδδαίος η Λεββαίος η  Ιούδας Ιακόβου.Ουουφ!

Έπρεπε να βρεθεί στην Πολωνία για να μάθει ότι ανάμεσα στους 12 Αποστόλους υπήρχαν  δύο Ιούδες!

Χάθηκα,που είχα μείνει;

Α,στον Τοίχο των Ευχαριστιών στον οποίο οι πιστοί τοποθετούν μεταλλικές πλάκες με τις οποίες ευχαριστούν τον Άγιο για την βοήθεια στην αντιμετώπιση πάσης φύσεως προβλημάτων.

Ανάμεσα στα εκατοντάδες μηνύματα το.......αετίσιο μάτι της xristin ανακάλυψε και το παρακάτω μήνυμα.

Άγιε  Tadeuszu Judo,σε ευχαριστώ ταπεινά για την ευτυχισμένη(έτσι ακριβώς το λέει) επιστροφή στην γη των Αμερικανών αστροναυτών του  Apollo13  J.Lowell,F.Haisel,J.Swigert

Βαρσοβία  17/04/1970       Ζ.Labunko

Ο Χριστός και η Παναγία!    

Τι έπαθε ο κύριος Labunko και ευχαριστεί τον Ιούδα για την ασφαλή επιστροφή των αστροναυτών;

Κάτι μου λέει ότι ένας από του τρεις η αδελφός του ήταν η πρωτοξάδελφος,άντε και κουμπάρος!

Δεν εξηγείται αλλιώς! 

Χάθηκε καλέ ο κόσμος να ευχαριστήσει τον Άγιο Tadeusz Judo για την καλή έκβαση της υγείας της πεθεράς του όπως έκανε ο από πάνω του  η να τον ευχαριστήσει  που κατάφερε να σκεπάσει το σπίτι με κεραμίδια όπως έκανε ο από κάτω του;

Τι να πεί κανείς! 

Στην Πολωνία είχαν να κάνουν γενική απεργία 4 με 5 χρόνια.Με το που πάτησε το κατσικοποδαράκι της η παρέα της xristin ,ενεργοποιήθηκαν σε χρόνο ντε τε τα κοιμισμένα απεργιακά ανακλαστικά των Πολωνών και οι συνδικαλιστές σήκωσαν επιτέλους τους ποπούς τους από τους καναπέδες κηρύσσοντας  γενική απεργία και κατεβάζοντας στους δρόμους 100 0000 εργαζόμενους από όλη την χώρα.

Σιγά που θα τους αφήναμε αραγμένους επί του καναπέος!

 

Η πορεία πέρασε μέσα από τους δρόμους της Βαρσοβίας και κατέληξε στην πλατεία της παλιάς πόλης,δίπλα από το locum της xristin.

Η εκπρόσωποι των εργαζομένων εκφώνησαν τις ομιλίες τους,ακούστηκαν και μερικά συνθήματα και διαλύθηκαν ειρηνικά αφού μάζεψαν όλα τα σκουπίδια από την ιστορική πλατεία που εκείνη την ώρα έσφυζε από τουρίστες.
Και όταν λέμε όλα,εννοούμε όλα.
Η xristin προτείνει

Τα πανέμορφα κορίτσια του ρεστοράν  “Zapiecek” στην παλιά πόλη .

Εδώ τρως καλά. Η σπεσιαλιτέ του μαγαζιού είναι τα “pierogi”(πιροσκί) μαγειρεμένα με διάφορους τρόπους.Τρώμε και  αφήνουμε καλό πουρμπουάρ.Μην σας πιάσουν οι τσιγκουνιές σας.Το αξίζουν τα κορίτσια.

Περιδιαβαίνοντας το κέντρο της πόλης βλέπεις το επιβλητικό οικοδόμημα που δεσπόζει πάνω από την πόλη και είναι το Μέγαρο Πολιτισμού και Επιστημών που χτίστηκε από τους Ρώσους ως δώρο στον πολωνικό λαό το 1955, και που τόσα αντιφατικά σχόλια έχει προκαλέσει

Δωράκια οι Ρώσοι σους Πολωνούς, φοβερό μίσος και απέχθεια για την χώρα του Στάλιν οι Πολωνοί. Δεν κατάφεραν να τους καλοπιάσουν ούτε με αυτό το επιβλητικό οικοδόμημα οι Ρώσοι. Τους προκαλούσε συναισθήματα υποδούλωσης αυτό το πανύψηλο κτίσμα. Και το κάλυπτε μυστήριο την εποχή της ρωσοπαντοκρατορίας.

Αφού δεν το γκρεμίσανε στην επαναστατική έξαρση της εποχής(έπαιζε και αυτή η ιδέα) σχεδιάζουν να το κάνουν σύμβολο νίκης της αλήθειας απέναντι στην κομμουνιστική προπαγάνδα της εποχής, η όπως απλά λένε άλλοι να μείνει ως έχει δηλαδή χώρος των γραμμάτων και της τέχνης, χωρίς πολιτικά υπονοούμενα.

Η απόψεις για την αρχιτεκτονική του δομή διίστανται
Το καλό με το  Μέγαρο είναι ότι καθώς είναι ορατό από παντού αποκλείεται να χάσεις τον προσανατολισμό σου. Ούτε πυξίδα να ήταν.

Αυτά!

Παίζοντας με την επικαιρότητα

Φωτιά στα μπατζάκια μας και όχι μόνο!

Νάμαι και εγώ πίσω στο κλεινόν άστυ!

Χαθήκαμε καλέ!

Τι κάνετε;

Πώς είστε;

Πως περάσατε;

Αν ρωτήσετε την xristin θα σας πει ότι……δεν επέρασε όμορφα,όμορφα,όμορφα τούτο το καλοκαίρι,γιατί εκτός από τον αέρα που της κούνησε τον είδη κουνημένο εγκέφαλο της,είχε την ατυχία να δώσει μάχη με τις φλόγες που είχαν βάλει στόχο φέτος.....και την Άνδρο.

Λένε ότι…..τρεις μετακομίσεις ισοδυναμούν με μια πυρκαγιά.

Εμείς δεν κάναμε ούτε μία μετακόμιση και βρεθήκαμε με μια πυρκαγιά που μας απείλησε με….. έξωση.

Ας  πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Ήταν μια φορά και έναν καιρό ένα όμορφο χωριό δίπλα στην χώρα της Άνδρου, βουτηγμένο στην  πυκνή βλάστηση, κάτι αρκετά  σπάνιο  για Κυκλαδίτικο νησί που τον μαϊντανό τον έχουν κατατάξει στα…..ψιλά δέντρα. Από τις   εφτά  γραφικές του  πετρόχτιστες βρύσες τρέχει με ορμή  γάργαρο νερό από τον ορεινό όγκο  του χωριού.

Λένε ότι το χωριό παλιά το ονόμαζαν Σανατόριο του νησιού,καθότι εκεί καταλήγανε  ασθενείς που έπασχαν  από  φυματίωση ή άλλα θωρακικά νοσήματα.

Αυτό λοιπόν το χωριό βρέθηκε ξαφνικά να παλεύει με τις φλόγες τούτο το καλοκαίρι όπως πολλές βεβαίως,βεβαίως περιοχές της Ελλάδας, που μοιάζει να έχει κατοίκους που δεν την αγαπάνε καθόλου. Γιατί σίγουρα μόνο άνθρωποι που δεν αγαπάνε τις ομορφιές αυτής  της  χώρας  μπορούν να συμπεριφέρονται με τόση επιπολαιότητα όπως οι βοσκοί που προσπαθούν να καθαρίσουν χορτολιβαδικές εκτάσεις . 
Η φωτιά ξεκίνησε από το ορεινά του χωριού και κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα εξελισσόταν σε τραγωδία για το πανέμορφο χωριουδάκι.

Την πρώτη μέρα η φωτιά  έκαιγε χαμηλή βλάστηση και γιαυτό το λόγο υποθέσαμε ότι θα ήταν εύκολη η κατάσβεση της.

Δυστυχώς όμως δεν αντιμετωπίστηκε εγκαίρως και ξυπνήσαμε την επόμενη μέρα με την φωτιά να κουτρουβαλάει  ταχύτατα τις πλαγιές με την βοήθεια του Αίολου (που δέκα νάναι η μέρες του και αυτές στην κόλαση του Άδη) και με ταχύτητα 9 Μποφόρ τις κλίμακας ανέμου, η αλλιώς «αυτόν που κανένα πανί δεν μπορεί να αντέξει» όπως θα έλεγε και ο επινοητής της κλίμακας Φράνσις Μποφόρ.

Όταν η xristin είδε την φωτιά να φτάνει με βήμα ταχύ προς το σπιτικό της……έβαλε τα κλάματα ως γνήσια εκπρόσωπος του θηλυκού γένους και έντρομη τηλεφώνησε στην Φλώρα στον κάτω μαχαλά για να την ενημερώσει ότι ο πάνω μαχαλάς δεν την βγάζει καθαρή…… και το κλάμα όπως καταλαβαίνετε συνεχίστηκε σε ντούετο, καθότι πάνω και κάτω μαχαλάς είναι μια ριξιά με το ακόντιο της Βερούλη.

Ο καπνός πυκνός να τον κόβεις σε φέτες,ο αέρας να σε πάει όπου γουστάρει η αφεντιά του και η φωτιά να πλησιάζει, να πλησιάζει,να πλησιάζει.

Η xristin συνειδητοποίησε ξαφνικά ότι η έξοδος από το σπίτι πλησιάζει  όταν είδε την κολόνα του σπιτιού να βγάζει το σορτς  και να φοράει το.....μακρύ παντελόνι,δηλαδή  το επίσημο,αυτό που φοράει σε γάμους και κηδείες.

Γιατί αλλάζεις παντελόνι;- τον ρώτησε η xristin

Γιατί σε λίγο θα πρέπει  να εγκαταλείψουμε τον χώρο,της απάντησε…… και ζώστηκε με τον επίσημο ζωστήρα.

-Δηλαδή θα φύγουμε από το σπίτι μας;

-Και τι θέλεις να κάνουμε; Να μείνουμε και να γίνουμε  παϊδάκια στα κάρβουνα;

-Μήπως να μαζέψω κάποια πράγματα πριν φύγουμε;

-Τι να μαζέψεις;

-Μερικά ρούχα,για να έχουμε  αν συμβεί το κακό.

-Μα είναι δυνατόν να σκέφτεσαι τα ρούχα αυτές τις κρίσιμες ώρες;

Η xristin πράγματι σκεφτόταν αυτές τις κρίσιμες ώρες  με το πρακτικό μυαλό μιας γυναίκας που λέει ότι δεν είναι ανάγκη να χάσεις εκτός από το σπιτικό σου και τα βρακιά σου, και μάζεψε σε μεγάλες σακούλες όλο τον καλοκαιρινό ρουχισμό μηδέ των άπλυτων  συμπεριλαμβανομένων.

Παρεμπιπτόντως να σας πω ότι εμείς οι γυναίκες δεν έχουμε τον Θεό μας.

Μπορούμε να κάνουμε και να λέμε τα πιο απίθανα πράγματα τις πιο κρίσιμες στιγμές όπως καλή ώρα η  ηλικιωμένη γειτόνισσα που τηλεφώνησε στην xristin και την ρώτησε (ενώ οι φλόγες έγλειφαν  το οικόπεδο δίπλα από το σπίτι της) αν θα αργήσει να έρθει το κομμένο ρεύμα γιατί έχει στο ψυγείο……τυριά  και….κρέπες που είχε φτιάξει το πρωί.

Δικαίως η xristin άκουσε από το βάθος του σπιτιού τον μειλίχιο συνήθως γείτονα να ωρύεται με ντεσιμπέλ ασυνήθιστα για την ιδιοσυγκρασία του.  

Μετά από μία ώρα η φωτιά έφτασε  τόσο κοντά που η xristin αισθανθήκαμε την καυτή ανάσα της και μπήκε με την κολόνα  στο τουτού,και περνώντας  μέσα από πυκνούς καπνούς την κοπάνησαν και βρέθηκαν να……πίνουν καφέ στο διπλανό χωριό,για να μην αντικρίσουν την καταστροφή που με μαθηματική ακρίβεια θα συνέβαινε στο έρμο σπιτικό τους.

Η κολόνα είχε καταρρεύσει μέσα στο επίσημο παντελόνι και τον επίσημο ζωστήρα της.

Στο αυτοκίνητο η xristin ρώτησε την κολόνα του σπιτιού κάτι που ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει,γιατί γενικώς δεν ενδιαφέρεται για τέτοιου είδους θέματα:

-Μπορείς να μου πεις αν το σπίτι είναι ασφαλισμένο;

-Βεβαίως και είναι ασφαλισμένο,γιατί εγώ σε αντίθεση με τους περισσότερους Έλληνες θεωρώ ότι όταν χτίζεις ένα σπίτι πρέπει απαραίτητα και να το ασφαλίζεις.Αλλά να ξέρεις ότι μπορεί το σπίτι να  είναι ασφαλισμένο,εγώ όμως δεν πρόκειται ποτέ να ξαναπατήσω στην Άνδρο αν συμβεί το κακό,γιατί εγώ δεν αγάπησα μόνο το σπίτι αλλά και όλα όσα με τόσο μεράκι έχω δημιουργήσει στον χώρο που περιβάλλει το σπίτι.

Για να μην τα πολυλογώ και σας κρατώ σε αγωνία,θα σας πώ ότι το σπίτι…..σώθηκε σαν από θαύμα.

Και δεν είναι μόνο ότι σώθηκε,αλλά δεν κάηκε ούτε ένα γεράνι,από τα πολλά του χώρου .

Η φωτιά το περικύκλωσε,αλλά οι πέτρινες μάντρες την κράτησαν εκτός οικοπέδου τόσο χρόνο όσο χρειάστηκε η πυροσβεστική να μπουκάρει στην αυλή και να αποτρέψει το μοιραίο.

 Ένα μεγάλο ευχαριστώ πρέπει να πω στον θαρραλέο πιλότο του ελικοπτέρου super puma που με την χαμηλή πτήση(όπως μας είπαν αυτόπτες μάρτυρες) έκανε μια στοχευμένη ρίψη στην καρδιά της πύρινης κόλασης.

Αυτό ήταν φίλοι μου  και η φωτιά αποφάσισε να μας αφήσει στην ησυχία μας.

Μπορεί βέβαια να έφυγε από το σπίτι μας αλλά κατατρομοκράτησε πολλούς κατοίκους ακόμη.

Περνούσε με φόρα ανάμεσα από τα σπίτια,και έκαιγε ότι έβρισκε μπροστά της.   

Τα super puma εμφανίστηκαν πολύ αργά,δηλαδή όταν  φάνηκε πια  ότι τα συμβατικά πυροσβεστικά αεροπλάνα ήταν αδύνατον να προσεγγίσουν το χωριό με τον άνεμο στα 9 μποφόρ.

Να σας ενημερώσω ότι και το σπίτι της αγαπητής μας  Φλώρας σώθηκε ένεκα…..κάτω μαχαλά (όπως είπαμε) και όπου εκεί κάπου κατάφεραν επιτέλους να αναχαιτίσουν την πύρινη λαίλαπα τα super puma.

Τώρα, μετά το κακό,το χωριουδάκι μας είναι σαν πληγωμένο πουλάκι.

Σπίτια μπορεί να μην κάηκαν,αλλά το περιβάλλον πληγώθηκε ανεπανόρθωτα.

Η xristin βλέπει τις καμένες πλαγιές,το παραμορφωμένο τοπίο και ένας κόμπος ανεβαίνει στο λαιμό της.

Έχει την αίσθηση ότι η φύση της τα ψέλνει  λέγοντας της:

-Ντροπή σου αδίστακτη Ελληναρού, που εκτονώνεις την μιζέρια και την έλλειψη παιδείας σου σε μένα,που το μόνο που κάνω είναι να σου προσφέρω έμπνευση,ιδέες και ερεθίσματα για δημιουργία,τροφή,κατοικία,πρώτες ύλες,ενέργεια και υγεία.

Τι άλλο πρέπει να κάνω για σένα αχόρταγη Ελληναρού για να σε εξευμενίσω;

Τώρα, γιατί τα λέει στην xristin που από ζώα έχει μόνο έναν γάτο και αυτόν δανεικό για την  καλοκαιρινή περίοδο,θα σας γελάσει.

Ο γάτος της το μόνο κακό που κάνει είναι να…..ξαλαφρώνει στις γλάστρες και ενίοτε να μασουλάει τα άνθη των γερανιών.

Για φρέσκο χόρτο δεν έχει δείξει ακόμη ενδιαφέρον.
Μήπως όμως εννοεί την κατσίκα από το διπλανό οικόπεδο που όλοι λένε ότι είναι φτυστή η xristin αν της προσθέσεις άλλα δύο ποδάρια(όχι της κατσίκας καλέ,της xristin λέμε)!
Αυτά!

Από εδώ και κάτω σταματάει η πλάκα.
Από εδώ και κάτω κλαίμε όλοι,γιατί μας αφορά όλους η Ελλάδα που τείνει να γίνει κάρβουνο,παραδομένη στον νοσηρό ατομικισμό των κατοίκων της.
Μπορεί η φύση να κάνει το θαύμα της και δειλά,δειλά να ξεμυτίσουν τα πρώτα χορταράκια,αλλά το τοπίο που απολαμβάναμαι  μέχρι τώρα θα αργήσει να επιστρέψει στην προηγούμενη κατάσταση.
Αυτό το τοπίο ήταν που ηρεμούσε τις ψυχές μας,γλύκαινε τις καρδιές μας και μας έκανε περήφανους ότι ζούμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου.