ΑΓΡΟΤΕΣ ΨΑΧΝΟΥΝ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ;
Γιατί μου γυρίσατε την πλάτη καλέ;Πώς θα καταλάβω εγώ ποιός είναι αυτός με την καρδάρα γεμάτη γάλα;
Εχετε δει την διαφήμιση με τους τρείς νταβραντισμένους χωρικούς που κουνώντας τον δείκτη τους και κοιτάζοντας μας λάγνα ,μας προσκαλούν να πάμε να τους βρούμε;
Και οι τρείς είναι ωραίοι. Με ξυρισμένα στην εντέλεια στέρνα, και κορμιά λαδωμένα με αγνό παρθένο, φαντάζουν υπέροχοι, μα εκείνος με την καρδάρα γεμάτη γάλα,μου έχει πάρει τα μυαλά.Οχι η καρδάρα, ο αγρότης με πήρε και με σήκωσε.
Αν είναι έτσι οι σημερινοί αγρότες ,θυσιάζω και την κολώνα του σπιτιού μου για χάρη τους.
Το δάχτυλο το κουνάνε άραγε σε όλες η σε λίγες και εκλεκτές;
Γιατί αν το κουνάνε σε όλες,εδώ είμαι και εγώ.
Θα σας εξομολογηθώ κάτι αλλά προς θεού μην το κάνετε θέμα γιατι παίζεται η ηθική μου υπόσταση. Λοιπόν όταν η κολώνα του σπιτιού μου κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, εγώ κρατώντας σφιχτά στο χέρι μου το όργανο του διαβόλου(το τηλεκοντρόλ ντέ),κάνω zapping με ταχύτητα φωτός, ψάχνοντας με αγωνία σε όλα τα κανάλια να βρώ το κολασμένο είδωλο μου.
Το θράσος μου και το πάθος μου έχουν φτάσει στο έσχατο σημείο να αναζητώ το αντικείμενο του κρυφού πόθου μου και στο κανάλι του ΚΚΕ δηλαδή στο 902.
Συγνώμη συντρόφισσα Παπαρήγα αλλά έχω χάσει τον έλεγχο των ορμονών μου.
Και δεν σταματάω στο 902.
Προχωράω παρακάτω και παρενοχλώ ξεδιάντροπα την κυρία Μαρίνα του ΤΗΛΕΦΩΣ η οποία είναι μονίμως μες την καλή χαρά, και γεμάτη σκέρτσο και νάζι μας προσκαλεί να δώσουμε τέλος στην μοναξιά και εμένα μου πέφτουν στο πάτωμα η τρελαμένες ορμόνες και αναγκάζομαι να κάνω νυχτιάτικα κατοστάρι για να βρεθώ στην φιλόξενη αγκαλιά του STAR το οποίο μου πετάει στην μούρη ολίγη από Τζούλια και ξαναβρίσκω τις χαμένες και φουρτουνιασμένες μου ορμόνες.
Αυτά τραβάω εσχάτως κάθε νύχτα αγαπητοί μπλογκόφιλοι.Και το ερώτημα που τίθεται είναι ποιος και τι θα με σταματήσει από αυτόν τον κατήφορο.
Κάποιος να με μαζέψει!
ακούγοντας την απελπισμένη σου έκκληση για βοήθεια σχετικά με το σταμάτημα του ηθικού κατήφορου που ακολουθείς,ένα έχω να σου προτείνω..χαλάρωσε και απόλαυσέ το..ως γνωστόν,όλα τα ωραία πράγματα στη ζωή,είναι ή αμαρτωλά ή παχυντικά ( στη παρούσα κατάσταση αποφεύγεις το δεύτερο και απολαμβάνεις το πρώτο )
ReplyDeleteθα σου έλεγα μάλιστα να επικεντρωθεις στο δεύτερο -και κατ'εμέ ουσιαστικότερο πρόβλημα που σου προέκυψε:
ποιός είναι ποιός..
Δια της ατόπου πάντως,εγώ καταλήγω στο συμπέρασμα πως ο δεξιός ορθός μάλλον δεν ανταποκρίνεται στην αναζήτησή σου,εκτός αν έχει ταράξει το ψυγείο με νυχτερινές επιδρομές..
ο αριστερός ορθός κατ'εμέ αποκλείεται,εκτός αν πήγε για μαλλί και βγήκε περισσότερο κουρεμένος..
συνεπώς θεωρώ το μεσαίο-ορθό-ως αντεικείμενο του άνομου πόθου σου..ο.ε.δ.
επίζω να βοήθησα..φιλιά και καλή εβδομάδα..-:))
Καλέ αυτοί έχουν καλύτερα οπίσθια και απ'τα δικά μου!
ReplyDeleteΤι γλουτοί τι δέρμα άσπρο και άτριχο!
Εγώ προτιμώ μαλλιαρό συγνώμη αλλά το λέει και η παροιμία!
Δεν την πρόσεξα την διαφήμιση ένας με μακρύ μαλί μου'κανε κλίκ.
Αλλά η κολόνα του σπιτιού δεν μπαίνει στο blog??
Γιατί η δική μου δεν κοιμάται πρώτη ξαγρυπνά και χάνω και τον αγρότη:))
Φιλιά θαλασσινά φιλενάδα!!
Προς SpIrToKoYto:Βρε λες να είνια ο μεσαίος?
ReplyDeleteΚαι αν είναι αυτός, δεν ειναι κομματάκι μεγαλοκάπουλος.
Οσον αφορά το ηθικό κομμάτι μου προτείνεις να το ξεπεράσω και να απολάυσω.Αυτό θα κάνω.
Το μόνο πρόβλημα που εχω είναι ο ανήσυχος ύπνος της κολώνας του σπιτιού που στριφογυρίζει σαν το κατσικάκι στην σούβλα και δεν μου επιτρέπει να απολαυσω την αναζήτηση μου με ηρεμία.
Πρός zoyzoy:
ReplyDeleteΝαι,ναι αυτός είναι!Αυτός με το μακρύ μαλλί και το υποσχετικό χαμόγελο.Μοιάζει κουρασμένος και εξουθενομένος.
Πόσες αγελάδες άρμεξε άραγε για να γεμίσειτην καρδάρα με γάλα;
Το ξεθέωσαν το παλικάρι.Εξού και το ιδρωμένω κορμί.Βλέπω το μάτι σου ξεχωρίζει το κάλλος με την πρώτη.
Γιατί αλήθεια η κολώνα σου ξαγρυπνάει κάθε βράδυ;
Με ανυσυχεί το γεγονός.
Μήπως φοβάται κάτι;
Κοίτα τι μπορεί να κάνει μία καρδάρα!
Αγαπητή ευφυεστάτη βλογοφίλη μου xristin...
ReplyDeleteόλα εγώ θα στα μάθω πιά..??
Βλέπε..άκου...και μη μιλάς..μόνο δράσε..
παρόμοιο κατσικίσιο πρόβλημα με το δικό μου έτερο ολόκληρο,το έλυσα ως εξής:
Τηγάνι νούμερο 28..
..απλό..αποτελεσματικό και αθόρυβο
(ούτε κιχ δεν προλαβαίνει να κάνει..όταν συνέρχεται νομίζει πως του κατσε βαρύ το ιμάμ που εκ των προτέρων έχω φροντίσει να χλαπακιάσει..)
Ταύτα..και αναμένω νεότερα..
( ενδεχομένως μεγαλύτερο νούμερο τηγάνι..)
Πρός SpIrToKoYto:
ReplyDeleteΑ εσύ μιλάς για τελική λύση αγαπητή μου φίλη.
Επιασα στα χέρια μου το 28-άρι και μου φάνηκε κομματάκι βαρύ για το ευαίσθητο κεφαλάκι της κολώνας.
Μήπως να χρησιμοποιήσω 25-άρι?
Εχω και ενα ακόμη πρόβλημα.Δεν ξέρω να κάνω ιμάμ!Είναι αυτό το απαίσιο σκούρο ζαρζαβατικό που το βλέπω και κάνω μπλιάχ?
(..προσπάθεια διάσωσης Νο 3..)
ReplyDeleteΟλο και αγαπητότερη φίλη μου xristin..
τί 28..τί 25..συνήθως το μέγεθος δε μετράει..
όσο για το ιμάμ,το θέμα δεν είναι να ξέρεις να το φτιάχνεις εσύ..
το ζητούμενο είναι να ξέρει να το τρώει η κολώνα..
(εναλλακτικά δοκίμασε παστουρμά..)
χαχα
ReplyDeleteνα είσε καλά γιατί το εγκεφαλικό δεν το γλυτώνω....
αυτό με το βρακάκι πολύ ωραίον.... χαχα
Κι αν, λέω αν, η κολώνα σου την κάνει ποτέ, έχεις κι άλλη εναλλακτική: Τόσες καλές κυρίες ψάχνουν νύφες για τους εκπληκτικούς γιούς τους. Μπορεί να είσαι εσύ η τυχερή! Πού ξέρεις!
ReplyDeleteΠρός heliotypon:
ReplyDeleteΌταν αναφέρομε στην κολώνα του σπιτιού μιλάω για μπετον-αρμέ.
Καρατσεκαρισμένο σου λέω.
Πως λέμε ήρεμη και σταθερή αξία.
Αυτό ακριβώς.