Ανδρος

Για την Άνδρο θα γράψω σήμερα,καθότι σας πιάνω να ενημερώνεστε ανελλιπώς από την zoyzoy για τα ωραία της Σύρου και δεν το αντέχω. Λοιπόν σας ενημερώνω ότι και στην Άνδρο έχουμε εκδηλώσεις και το φχαριστιώμαστε.

Πρόσφατο παράδειγμα η προχθεσινή εκδήλωση στην πλατεία της Άνδρου στην χώρα όπου στήθηκε εξέδρα στην οποία ο Σύλλογος Γυναικών Άνδρου διοργάνωσε εκδήλωση με συμμετοχή του χορευτικού συγκροτήματος του δήμου ο οποίος παρουσίασε τοπικούς και άλλους χορούς.



Μέχρι και λάτιν χόρεψαν οι νέοι του νησιού.
Κατά τα άλλα στην Άνδρο παλεύουμε με τα σκουπίδια,καθότι το περασμένο χειμώνα η χωματερή τα έφτυσε μετά από σφοδρές βροχοπτώσεις και είπε να κάνει μια τσάρκα προς την θάλασσα.
Τι συνέβη;
Μια μεγάλη κατολίσθηση κατέβασε όλο τον όγκο των σκουπιδιών της χωματερής στην θάλασσα προκαλώντας τεράστια οικολογική καταστροφή αφού σκόρπισε απλόχερα τα σκουπίδια στο Αιγαίο Πέλαγος.
Αν ρωτήσετε την zoyzoy στην Σύρο,όλο και κάτι θα έχει να σας πει για τα αποφάγια μας,που όπως λένε πρέπει να έφτασαν μέχρι και το νησί της.
Τώρα βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν,δηλαδή δεν ξέρουμε που να πάμε τα σκουπίδια μας με αποτέλεσμα την συσσώρευση τους στους δρόμους.
Αίντε τώρα να υποδεχτούμε τους τουρίστες με τέτοια κατάσταση.
Κατά τα άλλα όλα καλά αλλά........ένα προβληματάκι με τους Ανδριώτες το έχω.
Το πρόβλημα είναι η έλλειψη φιλοξενίας τους που σπάει κόκαλα.
Κλειστοί άνθρωποι με ερμητικά κλειστά σπίτια.
Είναι ικανοί να σου μιλάνε επί ώρες από την πόρτα του σπιτιού τους,χωρίς να κάνουν το αυτονόητο,δηλαδή να την ανοίξουν να περάσεις μέσα.
Για έναν καφέ βρε αδερφέ!
Πάρτε ένα τελευταίο παράδειγμα.
Βρισκόμαστε με την κολόνα του σπιτιού σε φιλικό σπίτι για φαγητό όπου παρίσταται και ένα ζευγάρι γειτόνων με τους οποίους μέχρι τώρα λέγαμε μια καλημέρα από το παράθυρο του αυτοκινήτου όποτε περνούσαμε μπροστά από το σπίτι τους.
Αφού γνωριστήκαμε και έμοιαζε να ταιριάζουν τα χνώτα μας έκανα το αυτονόητο,δηλαδή να τους προσκαλέσω στο σπίτι.
Η πρόσκληση έγινε δεκτή με πολύ χαρά από τους γείτονες οι οποίοι είναι και μόνιμοι κάτοικοι του χωριού. Ωραία ως εδώ.
Τι θα περιμένατε να γίνει παραπέρα;
Να ακούσω και μία αντιπρόταση ότι και αυτοί έχουνε σπίτι και άμα και που λάχει κάνουν και κανάν καφέ.
Αμ δε!
Δέκα φορές την επανέλαβα την ριμάδα την πρόσκληση για να δω αν πράγματι ισχύει αυτό που κυκλοφορεί ευρέως για την έλλειψη φιλοξενίας των αγαπητών Ανδριωτών και δυστυχώς για τους Ανδριώτες είναι πραγματικότητα αυτό που κυκλοφορεί.
Δυσκολεύομαι να το συνηθίσω καθότι από παιδιόθεν μεγάλωσα σε σπίτι με ορθάνοιχτες πόρτες,μην σας πω και παράθυρα και συνεχίζω την οικογενειακή παράδοση στο νησί των ανέμων.
Για να καταλάβετε τι συμβαίνει,σας λέω ότι, όταν οι φίλοι μας θέλουν να μας επισκεφτούν στην Άνδρο παίρνουν τηλέφωνο και γίνεται ο εξής διάλογος:
-xristin άνοιξε το ημερολόγιο και πες μου πότε αδειάζει το δωμάτιο(είναι σίγουροι ότι είναι κατειλημμένο) γιατί σκοπεύουμε να αριβάρουμε προς Άνδρο μεριά.
-Και επειδή δεν σου έχω και πολύ εμπιστοσύνη,και μπορεί να βρεθούμε να κοιμόμαστε αγκαλιά με τους προηγούμενους μουσαφιραίους σου,γράψε το ονοματάκι μας σε ένα χαρτί και κόλα το στο ψυγείο να το βλέπεις.
Αλήθεια Zoyzoy,εσείς στην Σύρω πως τα πάτε από κλειστές (οι ανοιχτές) πόρτες;
Ακόμη βολοδέρνω με το θέμα του Internet με αποτέλεσμα να μην έχω σταθερή επαφή με τους φίλους.
Που θα πάει όμως,θα το λύσω!

Αυτά.