ΚΛΙΚΑΡΟΥΜΕ!ΔΕΝ ΛΟΥΦΑΡΟΥΜΕ!

Friday, August 30, 2013

Φωτιά στα μπατζάκια μας και όχι μόνο!


Νάμαι και εγώ πίσω στο κλεινόν άστυ!
Χαθήκαμε καλέ!
Τι κάνετε;
Πώς είστε;
Πως περάσατε;
Αν ρωτήσετε την xristin θα σας πει ότι……δεν επέρασε όμορφα,όμορφα,όμορφα τούτο το καλοκαίρι,γιατί εκτός από τον αέρα που της κούνησε τον είδη κουνημένο εγκέφαλο της,είχε την ατυχία να δώσει μάχη με τις φλόγες που είχαν βάλει στόχο φέτος.....και την Άνδρο.
Λένε ότι…..τρεις μετακομίσεις ισοδυναμούν με μια πυρκαγιά.
Εμείς δεν κάναμε ούτε μία μετακόμιση και βρεθήκαμε με μια πυρκαγιά που μας απείλησε με….. έξωση.
Ας  πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Ήταν μια φορά και έναν καιρό ένα όμορφο χωριό δίπλα στην χώρα της Άνδρου, βουτηγμένο στην  πυκνή βλάστηση, κάτι αρκετά  σπάνιο  για Κυκλαδίτικο νησί που τον μαϊντανό τον έχουν κατατάξει στα…..ψιλά δέντρα. Από τις   εφτά  γραφικές του  πετρόχτιστες βρύσες τρέχει με ορμή  γάργαρο νερό από τον ορεινό όγκο  του χωριού.
Λένε ότι το χωριό παλιά το ονόμαζαν Σανατόριο του νησιού,καθότι εκεί καταλήγανε  ασθενείς που έπασχαν  από  φυματίωση ή άλλα θωρακικά νοσήματα.
Αυτό λοιπόν το χωριό βρέθηκε ξαφνικά να παλεύει με τις φλόγες τούτο το καλοκαίρι όπως πολλές βεβαίως,βεβαίως περιοχές της Ελλάδας, που μοιάζει να έχει κατοίκους που δεν την αγαπάνε καθόλου. Γιατί σίγουρα μόνο άνθρωποι που δεν αγαπάνε τις ομορφιές αυτής  της  χώρας  μπορούν να συμπεριφέρονται με τόση επιπολαιότητα όπως οι βοσκοί που προσπαθούν να καθαρίσουν χορτολιβαδικές εκτάσεις 
Η φωτιά ξεκίνησε από το ορεινά του χωριού και κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα εξελισσόταν σε τραγωδία για το πανέμορφο χωριουδάκι.
Την πρώτη μέρα η φωτιά  έκαιγε χαμηλή βλάστηση και γιαυτό το λόγο υποθέσαμε ότι θα ήταν εύκολη η κατάσβεση της.
Δυστυχώς όμως δεν αντιμετωπίστηκε εγκαίρως και ξυπνήσαμε την επόμενη μέρα με την φωτιά να κουτρουβαλάει  ταχύτατα τις πλαγιές με την βοήθεια του Αίολου (που δέκα νάναι η μέρες του και αυτές στην κόλαση του Άδη) και με ταχύτητα 9 Μποφόρ τις κλίμακας ανέμου, η αλλιώς «αυτόν που κανένα πανί δεν μπορεί να αντέξει» όπως θα έλεγε και ο επινοητής της κλίμακας Φράνσις Μποφόρ.
Όταν η xristin είδε την φωτιά να φτάνει με βήμα ταχύ προς το σπιτικό της……έβαλε τα κλάματα ως γνήσια εκπρόσωπος του θηλυκού γένους και έντρομη τηλεφώνησε στην Φλώρα στον κάτω μαχαλά για να την ενημερώσει ότι ο πάνω μαχαλάς δεν την βγάζει καθαρή…… και το κλάμα όπως καταλαβαίνετε συνεχίστηκε σε ντούετο, καθότι πάνω και κάτω μαχαλάς είναι μια ριξιά με το ακόντιο της Βερούλη.
Ο καπνός πυκνός να τον κόβεις σε φέτες,ο αέρας να σε πάει όπου γουστάρει η αφεντιά του και η φωτιά να πλησιάζει, να πλησιάζει,να πλησιάζει.
Η xristin συνειδητοποίησε ξαφνικά ότι η έξοδος από το σπίτι πλησιάζει  όταν είδε την κολόνα του σπιτιού να βγάζει το σορτς  και να φοράει το.....μακρύ παντελόνι,δηλαδή  το επίσημο,αυτό που φοράει σε γάμους και κηδείες.
Γιατί αλλάζεις παντελόνι;- τον ρώτησε η xristin
Γιατί σε λίγο θα πρέπει  να εγκαταλείψουμε τον χώρο,της απάντησε…… και ζώστηκε με τον επίσημο ζωστήρα.
-Δηλαδή θα φύγουμε από το σπίτι μας;
-Και τι θέλεις να κάνουμε; Να μείνουμε και να γίνουμε  παϊδάκια στα κάρβουνα;
-Μήπως να μαζέψω κάποια πράγματα πριν φύγουμε;
-Τι να μαζέψεις;
-Μερικά ρούχα,για να έχουμε  αν συμβεί το κακό.
-Μα είναι δυνατόν να σκέφτεσαι τα ρούχα αυτές τις κρίσιμες ώρες;
Η xristin πράγματι σκεφτόταν αυτές τις κρίσιμες ώρες  με το πρακτικό μυαλό μιας γυναίκας που λέει ότι δεν είναι ανάγκη να χάσεις εκτός από το σπιτικό σου και τα βρακιά σου, και μάζεψε σε μεγάλες σακούλες όλο τον καλοκαιρινό ρουχισμό μηδέ των άπλυτων  συμπεριλαμβανομένων.

Παρεμπιπτόντως να σας πω ότι εμείς οι γυναίκες δεν έχουμε τον Θεό μας.
Μπορούμε να κάνουμε και να λέμε τα πιο απίθανα πράγματα τις πιο κρίσιμες στιγμές όπως καλή ώρα η  ηλικιωμένη γειτόνισσα που τηλεφώνησε στην xristin και την ρώτησε (ενώ οι φλόγες έγλειφαν  το οικόπεδο δίπλα από το σπίτι της) αν θα αργήσει να έρθει το κομμένο ρεύμα γιατί έχει στο ψυγείο……τυριά  και….κρέπες που είχε φτιάξει το πρωί.
Δικαίως η xristin άκουσε από το βάθος του σπιτιού τον μειλίχιο συνήθως γείτονα να ωρύεται με ντεσιμπέλ ασυνήθιστα για την ιδιοσυγκρασία του.  

Μετά από μία ώρα η φωτιά έφτασε  τόσο κοντά που η xristin αισθανθήκαμε την καυτή ανάσα της και μπήκε με την κολόνα  στο τουτού,και περνώντας  μέσα από πυκνούς καπνούς την κοπάνησαν και βρέθηκαν να……πίνουν καφέ στο διπλανό χωριό,για να μην αντικρίσουν την καταστροφή που με μαθηματική ακρίβεια θα συνέβαινε στο έρμο σπιτικό τους.
Η κολόνα είχε καταρρεύσει μέσα στο επίσημο παντελόνι και τον επίσημο ζωστήρα της.
Στο αυτοκίνητο η xristin ρώτησε την κολόνα του σπιτιού κάτι που ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει,γιατί γενικώς δεν ενδιαφέρεται για τέτοιου είδους θέματα:
-Μπορείς να μου πεις αν το σπίτι είναι ασφαλισμένο;
-Βεβαίως και είναι ασφαλισμένο,γιατί εγώ σε αντίθεση με τους περισσότερους Έλληνες θεωρώ ότι όταν χτίζεις ένα σπίτι πρέπει απαραίτητα και να το ασφαλίζεις.Αλλά να ξέρεις ότι μπορεί το σπίτι να  είναι ασφαλισμένο,εγώ όμως δεν πρόκειται ποτέ να ξαναπατήσω στην Άνδρο αν συμβεί το κακό,γιατί εγώ δεν αγάπησα μόνο το σπίτι αλλά και όλα όσα με τόσο μεράκι έχω δημιουργήσει στον χώρο που περιβάλλει το σπίτι.

Για να μην τα πολυλογώ και σας κρατώ σε αγωνία,θα σας πώ ότι το σπίτι…..σώθηκε σαν από θαύμα.
Και δεν είναι μόνο ότι σώθηκε,αλλά δεν κάηκε ούτε ένα γεράνι,από τα πολλά του χώρου .
Η φωτιά το περικύκλωσε,αλλά οι πέτρινες μάντρες την κράτησαν εκτός οικοπέδου τόσο χρόνο όσο χρειάστηκε η πυροσβεστική να μπουκάρει στην αυλή και να αποτρέψει το μοιραίο.
 Ένα μεγάλο ευχαριστώ πρέπει να πω στον θαρραλέο πιλότο του ελικοπτέρου super puma που με την χαμηλή πτήση(όπως μας είπαν αυτόπτες μάρτυρες) έκανε μια στοχευμένη ρίψη στην καρδιά της πύρινης κόλασης.
Αυτό ήταν φίλοι μου  και η φωτιά αποφάσισε να μας αφήσει στην ησυχία μας.
Μπορεί βέβαια να έφυγε από το σπίτι μας αλλά κατατρομοκράτησε πολλούς κατοίκους ακόμη.
Περνούσε με φόρα ανάμεσα από τα σπίτια,και έκαιγε ότι έβρισκε μπροστά της.   
Τα super puma εμφανίστηκαν πολύ αργά,δηλαδή όταν  φάνηκε πια  ότι τα συμβατικά πυροσβεστικά αεροπλάνα ήταν αδύνατον να προσεγγίσουν το χωριό με τον άνεμο στα 9 μποφόρ.

Να σας ενημερώσω ότι και το σπίτι της αγαπητής μας  Φλώρας σώθηκε ένεκα…..κάτω μαχαλά (όπως είπαμε) και όπου εκεί κάπου κατάφεραν επιτέλους να αναχαιτίσουν την πύρινη λαίλαπα τα super puma.
Τώρα, μετά το κακό,το χωριουδάκι μας είναι σαν πληγωμένο πουλάκι.
Σπίτια μπορεί να μην κάηκαν,αλλά το περιβάλλον πληγώθηκε ανεπανόρθωτα.
Η xristin βλέπει τις καμένες πλαγιές,το παραμορφωμένο τοπίο και ένας κόμπος ανεβαίνει στο λαιμό της.
Έχει την αίσθηση ότι η φύση της τα ψέλνει  λέγοντας της:
-Ντροπή σου αδίστακτη Ελληναρού, που εκτονώνεις την μιζέρια και την έλλειψη παιδείας σου σε μένα,που το μόνο που κάνω είναι να σου προσφέρω έμπνευση,ιδέες και ερεθίσματα για δημιουργία,τροφή,κατοικία,πρώτες ύλες,ενέργεια και υγεία.
Τι άλλο πρέπει να κάνω για σένα αχόρταγη Ελληναρού για να σε εξευμενίσω;
Τώρα, γιατί τα λέει στην xristin που από ζώα έχει μόνο έναν γάτο και αυτόν δανεικό για την  καλοκαιρινή περίοδο,θα σας γελάσει.
Ο γάτος της το μόνο κακό που κάνει είναι να…..ξαλαφρώνει στις γλάστρες και ενίοτε να μασουλάει τα άνθη των γερανιών.
Για φρέσκο χόρτο δεν έχει δείξει ακόμη ενδιαφέρον.
Μήπως όμως εννοεί την κατσίκα από το διπλανό οικόπεδο που όλοι λένε ότι είναι φτυστή η xristin αν της προσθέσεις άλλα δύο ποδάρια(όχι της κατσίκας καλέ,της xristin λέμε)!
Αυτά!

Από εδώ και κάτω σταματάει η πλάκα.
Από εδώ και κάτω κλαίμε όλοι,γιατί μας αφορά όλους η Ελλάδα που τείνει να γίνει κάρβουνο,παραδομένη στον νοσηρό ατομικισμό των κατοίκων της.
Μπορεί η φύση να κάνει το θαύμα της και δειλά,δειλά να ξεμυτίσουν τα πρώτα χορταράκια,αλλά το τοπίο που απολαμβάναμαι  μέχρι τώρα θα αργήσει να επιστρέψει στην προηγούμενη κατάσταση.
Αυτό το τοπίο ήταν που ηρεμούσε τις ψυχές μας,γλύκαινε τις καρδιές μας και μας έκανε περήφανους ότι ζούμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου. 


   









Bookmark and Share

70 comments:

  1. Καλά τα λες κορίτσι... Πραγματικά, δεν μπορώ να καταλάβω πως πάει το χέρι τους και βάζουν φωτιές επίτηδες...
    Χαίρομαι που γύρισες και είσαι καλά. Μια εμπειρία ακόμη, από εκείνες όμως που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν για να παίρνουμε μαθήματα...
    Σε φιλώ...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Επέστρεψα λίγο.....καψαλισμένη,αλλά επέστρεψα!
      Αυτή ήταν η δεύτερη εμπειρία μου με φωτιά στο χωριουδάκι μας,αλλά αυτή η δεύτερη ήταν και φαρμακερή!
      Φιλούρες

      Delete
  2. Γλυκιά μου Xristin,με κράτησες σε αγωνία μέχρι το τέλος της ανάρτησης σου !! Και βέβαια
    μου μαύρισες την ψυχή με τις φωτογραφίες της καταστροφής !!!! Μπορώ να φανταστώ μόνο
    την αγωνία που περάσατε !!!Πόσο κοντόφθαλμοι και ασυνείδητοι είναι οι εμπρηστές !!!!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Και εγώ μαυρισμένη την έχω την ψυχούλα μου,αλλά ευτυχώς η φύση σε πείσμα όλων των Ελληναραδάδων θα κάνει το καθήκον της.
      Αρκεί βεβαίως να την αφήσουμε στην ησυχία της.
      Να είσαι καλά

      Delete
  3. Όλοι αυτοί οι ηλίθιοι - άσε τους εγκληματίες - οι εγκληματικά ηλίθιοι που βάζουν φωτιά μεσ στον Αύγουστο με τα μελτέμια να καθαρίσουν το χωραφάκι τους πρέπει να ευνουχιστούν και να πεταχτούν αιμόφυρτοι στο πέλαγος, εναλλακτικά στην πυρά να νιώσουν τι κάνουν... αχ Θεέ μου, δεν έχουμε σωσμό στην κωλοχώρα...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Κωλοχώρα η πανέμορφη πατρίδα μας Tremens;
      Κωλοάνθρωποι θέλεις να πεις που κοιτάζουν μόνο την πάρτι τους.

      Αν πετάξουμε αιμόφυρτους στο πέλαγος όλους τους Ελληναραδάδες που θα έπρεπε να ευνουχίσουμε για την εγκληματική ηλιθιότητα τους,τότε η zoyzoy(Αρμενάκι) αντί να ψαρεύει χάννους θα ψαρεύει......τσουτσούνες!
      Μπρρρρρρρρρ!

      Delete
  4. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  5. xristin μου, ακριβώς δευτερόλεπτα πριν έσβησε ένα μακροσκελές σχόλιό μου και ο blogger μου είπε ότι πρόκειται για λάθος. Εγώ όλα σωστά τα έγραψα αλλά δεν ξέρω γιατί...
    Πράγματι xristin μου, ο γλυκόπικρος χιουμοριστικός τρόπος που βρήκες για να αποδώσεις την κατάσταση δεν κατάφερε να γλυκάνει αυτό που νιώσαμε εκείνες τις ώρες.
    Μπορεί να είναι η εξιστόριση των γεγονότων γράμμα με γράμμα, τόσο που με πιάνει δέος διαβάζοντάς τα πάλι, όμως αυτό που γινόταν ταυτόχρονα μέσα μας δεν περιγράφεται...
    Πανικός και φόβος που στριμώχνονταν στα βάθη της ψυχής προκειμένου να αφήσουν στο προσκήνιο τη δράση και τις προσπάθειες για την κατάσβεση της φωτιάς και την αναχαίτησή της.
    Παράλληλα ένα κενό που έμοιαζε με αυτό μετά από θάνατο.
    Εγώ, εγκαταλείποντας το σπίτι, αποχαιρετούσα τις βυσσινιές που βρισκόταν μέσα στο χωράφι από την εποχή της γιαγιάς μου με δάκρυα στα μάτια.
    Τελικά αγαπάμε τα δέντρα, τα φυτά, το περιβάλλον αλλά δεν έχουμε κάνει σοβαρή προσπάθεια να εντοπίσουμε αυτούς τους ασυνείδητους που προσπαθούν να το καταστρέψουν.
    Εύχομαι του χρόνου να έχουμε ένα πιο ξένοιαστο καλοκαίρι...
    Ως τότε θα βρίσκουμε ακόμη καπνιά απ' τη φωτιά στο σπίτι μας και τις αυλές μας.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Φλώρα μου,ο άνθρωπος είναι πλασμένος να ζει και να εξαρτάται από την ισορροπία και την ηρεμία της φύσης.
      Μόνο όταν στερηθεί αυτό το αυτονόητο γιαυτόν γεγονός,αντιλαμβάνεται το τεράστιο κενό που δημιουργείται μέσα του.
      Ας ελπίσουμε το πράσινο χορταράκι που θα βρούμε του χρόνου να φύεται στις πλαγιές του χωριού μας,να μας βοηθήσει όλους να ισορροπήσουμε.
      Τις βραδυνές φιλούρες μου

      Delete
  6. πω πω τι τραβήξατε... Ουτε στον εχθρό μου δεν το ευχομαι αυτό.. Το να βλέπεις το σπίτι σου να καίγεται είναι τραγικό! ακόμα χειρότερο βέβαια όταν θα μπεις μετά μέσα στο σπίτι σου και θα δεις όλα τα τριγύρω καμένα... Πάντα είχα μια απορία. Σε όλες τις φωτιές αφού καιγότανε τα πάντα μεσά σηκωνότανε κάτι υπεραεροπλάνα και σβήνανε την τεράστια φωτιά. Πόσο δύσκολο είναι να σηκωθούν αυτά τα υπεραεροπλάνα όταν η φωτιά είναι ακόμα στην αρχή της και δεν έχει κατακάψει τα πάντα και ούτε είναι τιτανοτεράστια??Γιατί πρέπει να γιατρευουμαι αντί να προλαμβάνουμε?

    ReplyDelete
    Replies
    1. Για να είμαστε ειλικρινείς Dear e-diary αυτή την φορά δεν φταίνε τα μέσα πυρόσβεσης και οι άνθρωποι, αλλά αυτός ο καταραμένος Αίολος που έκανε αδύνατη την προσπάθεια κατάσβεσης.Τα αεροπλάνα χόρευαν στους ρυθμούς που τους επέβαλλε ο άνεμος.
      Τι να σου κάνουν και αυτά τα καημένα με τους πιλότους τους να βάζουν την ζωή τους σε απίστευτο κίνδυνο.
      Τις φιλούρες μου

      Delete
  7. Κάηκε κι η ψυχή μου μαζί...
    Τίποτα χειρότερο δεν υπάρχει από το να βλέπεις τη φωτιά να καταπίνει τα πάντα...
    Σώθηκαν τα σπίτια σας ευτυχώς αλλά το τοπίο θα σας θυμίζει πάντα το καταραμένο χέρι που ρήμαξε ό,τι όμορφο γύρω σας... Να είστε όλοι καλά κι άλλο κακό να μη σας βρει.

    Σε φιλώ!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Από το στόμα σου και στου Παντοδύναμου το ους Mary μου.
      Δεν θέλουμε άλλο.....κάρβουνο!
      Όχι άλλο κάρβουνο!
      Φιλάκια!

      Delete
  8. Μολις μπήκα σήμερα και σε είδα, χάρηκα, Καλως το Χριστινάκι μας σκέφτηκα και προετοιμάστηκα για μεγάλα χαμόγελα. Αλλά γελάστηκα, μαύρισε η ψυχή μου σήμερα, μαζί με την αγαπημένη Ανδρο που είδα στις φωτογραφίες σου. Δεν μπορώ να φανταστώ τιμωρία αρκετά σκληρή για τους ασυνείδητους που βάζουν τις φωτιές κατά λάθος ή επίτηδες δεν έχει καμμιά σημασία για μένα.
    Χαίρομαι όμως που είσαι καλά και που το χιούμορ σου είναι ακόμα πολύ υψηλού επιπέδου.
    φιλάκια Χριστινάκι μου, αλλο κακό να μην σε βρεί.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χαίρομαι που σε βλέπω ξανά στο κόνακι μου maria μετά από έναν μήνα δικής μου απουσίας.
      Εδώ θα είμαστε πλέον και θα τα λέμε.
      H xristin δεν χάνει ποτέ το χιούμορ της.
      Ένα τραγικό γεγονός ιδωμένο από απόσταση χρόνου μπορεί να το δεις με μια διαφορετική,πολύ πιο ανάλαφρη ματιά,γιατί όπως είπαμε και το δράμα μπορείς να το δεις με χιούμορ,χωρίς να αλλοιώνεις το βαθύτερο του νόημα.


      Δεν μπορείς να φανταστείς τιμωρία αρκετά σκληρή για τους ασυνείδητους που βάζουν φωτιές;
      Κάνε ένα πηδηματάκι προς τα πάνω και θα βρεις την λύση στου Delirioum Tremens!
      Τις φιλούρες μου

      Delete
  9. Xristin μου διαβάζοντας την ανάρτησή σου, ήρθαν στη μνήμη μου οι ανάλογες εικόνες με τις φωτιές που ζήσαμε και εμείς εδώ στην Ηλεία.
    Χαίρομαι που τουλάχιστον δεν πάθατε κακό εσείς. Η φύση βέβαια έχει πάθει ανεπανόρθωτο κακό.
    Να είσαι καλά.
    Φιλάκια!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ξέρω Ελένη ότι όλοι,η τουλάχιστον οι περισσότεροι κάτοικοι αυτής της πανέμορφης χώρας έχουν να διηγηθούνε μια ανάλογη εμπειρία.
      Δυστυχώς δεν υπάρχει κομμάτι της Ελλάδας που να μην έχει υποστεί τεράστιες ζημιές από την επιπολαιότητα των κατοίκων της.
      Είπες Ηλία;
      Ε,εσείς και αν ζήσατε τραγικές στιγμές,που σίγουρα θα ήταν αδύνατο να βάλει χιουμοριστική πινελιά η xristin αν ήθελε να περιγράψει τα τραγικά γεγονότα.
      Όταν έχεις και θύματα,τα πράγματα είναι ασύγκριτα πιο τραγικά.
      Τις φιλούρες μου!

      Delete
  10. Αντε,καιρός ειναι να μεταφέρεις την εξοχική κατοικία στο Big Village :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Never VAD,τουτέστιν ποτέ.
      Με την ζέστη της Θεσσαλίας το σπίτι στο Big Village θα παραμείνει για πάντα το χειμερινό μου.....ανάκτορο με την βασίλισσα μαμά μου να το κουμαντάρει.χα,χα,χα,χα
      Τα φιλάκια μου

      Delete
  11. xristin μου, το ίδιο έγινε σε όλη την Ελλάδα.
    Το ίδιο γίνεται κάθε καλοκαίρι.
    Λες και κανένας δε βάζει μυαλό......
    Και μεις είχαμε κάτι πυρκαγιές κοντά στο εξοχικό μου.
    Ασε δε που μένω πολύ κοντά στη βάση της πυροσβεστικής και ακούω τις σειρήνες όταν ξεκινάνε για κάπου στο Ν. Αττικής, πιάνεται η καρδιά μου κάθε φορά.
    Ο γάτος πως είναι;
    Συνήλθε;
    Εχω κι εγώ ένα γατάκι και πρέπει να το προετοιμάσω ψυχολογικά για το ερχόμενο καλοκαίρι:P

    Πολλά πολλά φιλάκια:))

    ReplyDelete
    Replies
    1. Το ξέρω γλυκιά μου serenata,γιαυτό προσπάθησα να σας παρουσιάσω την περιπέτεια μας με ανάλαφρο τρόπο για να μην μαυρίσω και άλλο τις καρδιές σας.

      Ο γάτος μπορεί να την γλύτωσε από την πυρκαγιά αλλά τον βλέπω να μην την γλυτώνει από τα δικά μου χεράκια.
      Θα τον πνίξω σου λέω.
      Κυκλοφορώ με γρατσουνιές στα χέρια και στα πόδια και περιμένω με ανυπομονησία να τον επιστρέψω στους ιδιοκτήτες του.
      Θα καλοπεράσουν!
      Τις φιλούρες μου!

      Delete
  12. Αχ, βρε Xristin...
    Τί να γράψω? Πως είσαι τυχερή που είσαι γερή? Προφανώς το ξέρεις...
    Θα ευχηθώ να βρουν φώτιση επιτέλους, αυτοί που ευθύνονται για τις πυρκαγιές (γιατί ακόμα και για τις πυρκαγιές από αμέλεια, ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ...
    Σε φιλώ πολύ και σε αφήνω να ηρεμήσεις!
    ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εγώ μια χαρά είμαι τώρα!
      Η φύση δεν ξέρω αν μπορεί να πει το ίδιο!
      Την έχουμε ξεσκίσει όλοι μας!
      ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ και στα μαγουλάκια σου!

      Delete
  13. οφου οφου..!
    ηρθα κι εγω στα μερη σου τελη ιουλιου κ μας επιασε η αλλη φωτια, η πιο μικρη, πριν το μπατσι, διπλα σε ενα ξενοδοχειο!
    ασχημο πραγμα..

    φιλια!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εσύ έζησες την φωτιά του Ιουλίου που έφτασε μέχρι το ξενοδοχείο του Περράκη.
      Εμείς είμασταν στο πρόγραμμα του Αυγούστου.
      Ελπίζω να μην πάει.....κάθε μήνας και φωτιά!
      Τις φιλούρες μου

      Delete
  14. Μεγάλη η καταστροφή, xristin, μεγάλες κι οι ευθύνες μας. Λίγο πολύ όλοι μας έχουμε περάσει από κάποια παρόμοια κατάσταση και καταλαβαίνουμε τι σημαίνει. Αδιόρθωτοι όμως...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Όπως τα λες είναι Ευάγγελε γιαυτό προσπάθησα να μην σας μαυρίσω περισσότερο τις καρδιές σας και σας παρουσίασα μια ανάλαφρη περιγραφή των γεγονότων.
      Του χρόνου η φύση θα μας περιμένει με την καινούρια φορεσιά της,που θα είναι.....σκέτα χόρτα.
      Αφού την καταντήσαμε έτσι ας την λουστούμε κιόλας γυμνή και βιασμένη!
      Να είσαι καλά

      Delete
  15. Καλα τα λες φιλη μου, κρίμα, ημουν εκει οταν εγινε το κακο, παραθέριζα... κριμα για την φυση που θα μας εκδικηθεί για οσα της κάνουμε...καλησπέρα και καλο χειμωνα να πουμε;

    ReplyDelete
    Replies
    1. Πέρασες και εσύ από τα λημέρια μας?
      Ε τότε τα είδες τα χαΐρια μας!
      Καλό χειμώνα να μην πούμε ακόμη γιατί δεν τα πάω καλά με αυτή την εποχή του χρόνου!
      Μου θυμίζει το.....πετρέλαιο που πρέπει να αγοράσουμε και μου χαλάει το κέφι!
      Τα φιλάκια μου

      Delete
  16. Κλαυσίγελος..
    Δεν μπορούσα να μη γελάσω συγνώμη... εσύ φταις!

    Μόνο που οι τελευταίες εικόνες είναι σοκαριστικές!
    Κάθε καλοκαίρι επαναλήψεις τις καταστροφής...
    Λίγο ακόμα και δεν θα σοκάρουν..

    Φιλιά καλό μου!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γέλα Αντιγόνη με την καρδιά σου!
      Πρέπει να μάθουμε να ζούμε και με τα δυσάρεστα γεγονότα και μάλιστα να αντλούμε δύναμη από αυτά,και αν είναι δυνατό να βρίσκουμε και την αστεία πλευρά τους.
      Μόνο ο θάνατος δεν προσφέρεται για χιούμορ.
      Όλα τα υπόλοιπα ο καλός...... μύλος του χιούμορ τα αλέθει!
      Τα φιλιά μου

      Delete
  17. Μάτια μου, στον Πιτροφό είναι τα σπίτια σας; (Εσένα και της Φλώρας λέω... που στην TV τον είπαν Πιστροφό!);;;;
    Τι τραγική εικόνα ενός καταπράσινου και ειδυλλιακού χωριού!!!!!! Σου έμελλε να το ζήσεις κι' αυτό, κορίτσι μου! Ένα από τα ελάχιστα κατάφυτα νησιά των Κυκλάδων - για να μην πω το μοναδικό - παραδόθηκε κι' αυτό στην ανευθυνότητα και τον "δε βαριεστισμό" των Ελληναράδων! Αφού τέτοια είναι η ράτσα μας, καλώς τα παθαίνουμε ΟΛΑ! Την πάρτη μας και Άγιος ο Θεός!
    Καλά που δεν "πέρασε" η φωτιά και στον πίσω μαχαλά (Μαίνητες) γιατί το εν λόγω χωρίον χαράδρα εστί και θα καίγονταν ολοσχερώς σαν λαμπάδα της Λαμπρής! Ας είναι καλά η κολόνα του σπιτιού σου με τις πετρόχτιστες μάντρες του, μερακλής ο άνθρωπος! Να είσαστε καλά και εύχομαι του χρόνου να περάσετε ένα αξέχαστο καλοκαίρι και η εικόνα του τοπίου να έχει "μαλακώσει"!!!!
    Εγώ φεύγω για καθυστερημένες διακοπές τη Δευτέρα.... Ευτυχώς η Σύρος δεν φοβάται ούτε τη φωτιά ούτε το τσεκούρι γιατί εκεί, όντως, ο μαϊντανός είναι δεντρί!!!!!!!!!!
    Φιλάκια πολλά

    ReplyDelete
    Replies
    1. Είπαν Πιστροφό τον αγαπητό μας Πιτροφό?
      Tragic!
      Όπως καλά κατάλαβες εδώ είναι η καλοκαιρινή μας βάση(δική μου και της Φλώρας)και επειδή γνωρίζεις την περιοχή μπορείς να καταλάβεις καλύτερα την ζημιά που έγινε στο κατάφυτο χωριουδάκι μας.Ευτυχώς δεν επεκτάθηκε προς της Μαίνητες γιατί εκεί το τοπίο θυμίζει ζούγκλα και η ζημιά θα ήταν πραγματικά ανεπανόρθωτη.
      Τώρα ξεκινάς τις διακοπές σου?
      Τρέξε γρήγορα Φιλία,γιατί τις Κυκλάδες δεν είναι να τις εμπιστεύεσαι.
      Τώρα ο καιρός είναι..... beautiful,αλλά δεν σου εγγυόμαστε ότι θα παραμείνει ίδιος.
      Τις γλυκές μου φιλούρες και να έχεις όμορφες διακοπές.

      Delete
  18. Ευτυχώς που στο πρώτο μέρος της περιγραφής σου διατήρησες το χιούμορ σου , παρά την σοβαρότητα της κατάστασης , αλλά βλέποντας τις φωτογραφίες μου ΄φυγε η μαγκιά . Κρίμα και πάλι κρίμα ,λίγο πράσινο να έχεις πρέπει να το κρύβεις παιδί μου , αλλά πως?
    Δεν θρηνήσατε ανθρώπινα θύματα και σώθηκαν τα σπίτια σας. Η καμμένη γη θα αργήσει πολύ να πάρει ζωή.
    Καλό σου βράδυ , με φιλιά συμπαράστασης

    ReplyDelete
    Replies
    1. nikol,ο άνθρωπος έχει μάθει να ζει συντροφιά με την φύση.
      Μπορεί να μην το καταλαβαίνει,αλλά η ψυχική του ισορροπία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ισορροπία της φύσης.
      Καλά είναι τα σπίτια,αλλά χωρίς τις ομορφιές της φύσης να τα περιβάλλουν,καταλήγουν φυλακές χωρίς παράθυρα.
      Να είσαι καλά.
      Thanks για την συμπαράσταση

      Delete
  19. Χριστίνα μου,
    Με την ανάρτησή σου αυτή μου θύμισες στίχους του Κωνσταντίνου Σκόκου:
    "Γράφεις δράματα, γελούνε. Γράφεις κωμωδίες, κλαίνε".
    Ξεκίνησες με πλάκα, που κατά βάθος έβγαζε κλάμα, και κατέληξες στο δράμα, κάθε είδους δράμα, που για χρόνια ζούμε στην Ελλάδα, και όλοι γελούν μαζί μας.
    Για το συγκεκριμένο, θύμωσα πολύ με την τραγική θέα που αντίκρυσα στις φωτογραφίες για το μετά. Καλό Σαββατοκύριακο. Πολλά φιλιά.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γεγονότα που συνδέονται με την καταστροφή του περιβάλλοντος όπως και να τα περιγράψεις καταλήγουν σε κλάμα.
      Όπως βλέπεις Ντίνο αναφέρομαι στο περιβάλλον και μόνο σε αυτό γιατί τα σπίτια ξαναχτίζονται.
      Ειδικά για μένα,και θέλω να ελπίζω για πολλούς ακόμη σαν και εμένα που σέβονται το περιβάλλον και σκύβουν να μαζέψουν το πλαστικό μπουκάλι που θα συναντήσουν στον δρόμο τους γιατί αισθάνονται ότι η φύση το αντιλαμβάνεται ως ξένο σώμα από το οποίο θέλει να απαλλαγεί,είναι πολύ μεγαλύτερος ο πόνος.
      Δεν με ενδιαφέρουν τα σπίτια τα οποία ως εκ του θαύματος συνήθως σώζονται την τελευταία στιγμή,αλλά η φύση η οποία συνήθως δεν τα καταφέρνει και καταλήγει γυμνή και βιασμένη.
      Σε ευχαριστώ που ξαναβρεθήκαμε μετά από έναν μήνα απουσίας.
      Τα φιλιά μου



      Delete
  20. Σήμερα εσύ και η Φλώρα μου κόψατε την ανάσα...ιδέα δεν είχα πως ήταν τόσο κοντά σας η φωτιά..ακόμα και η σκέψη με συγκλονίζει...
    Πολύ λυπάμαι που το περάσατε αυτό, λυπάμαι για την καταστροφή για όλα...τι να πω...πραγματικά μου κόψατε την ανάσα..και μπορεί να τα έγραψες χιουμοριστικά, αλλά δε γέλασα καθόλου...
    Κρίμα που κάποιοι έχουν βαλθεί να καταστρέψουν τα πάντα...πολύ κρίμα...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ναι,πράγματι η φωτιά ήταν πολύ κοντά.
      Πιο κοντά,δεν γίνεται γιατί..... μαυρίζεις χωρίς να κάνεις ηλιοθεραπεία.
      Ήταν δύσκολα τα πράγματα,αλλά η ζωή συνεχίζεται για τον άνθρωπο.
      Η φύση δεν ξέρω πως θα συνεχίσει γιατί βλέπεις ο άνθρωπος την έχει στοχοποιήσει,και αν δεν την ξεκάνει,δεν θα ηρεμήσει.
      Τις φιλούρες μου

      Delete
  21. Χάρηκα που είδα πως επέστρεψες κοντά μας, αλλά με τα νέα σου έσκασα, όχι απλά στενοχωρήθηκα, Xristin μου. Ευτυχώς είστε (πρώτα από όλα) εσείς καλά κι έπειτα και το σπίτι σας.
    Λυπάμαι πολύ για όλο αυτό που βιώσατε. Ντροπή και αίσχος.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μπορεί να επιστρέψαμε Funky Monkey και να σώθηκαν τα σπίτια μας,αλλά η ζημιά που υπέστη η φύση δεν μας αφήνει να χαρούμε.
      Βλέπεις ο άνθρωπος είναι πλασμένος να χαίρεται όταν χαίρεται και η φύση που τον περιβάλλει με στοργή.
      Να είσαι καλά και σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου.

      Delete
  22. Μπορεί να'βαλες όλο σου το χιούμορ για να διακωμωδήσεις εκείνες τις στιγμές αλλά καταλαβαίνω τον φόβο και τρόμο που νιώσατε βλέποντας τις φλόγες να πλησιάζουν τα σπίτια!
    Δεν έχω λόγια να πω για τις εικόνες που άφησε στο πέρασμά της η φωτιά!
    Θα'πρεπε να βαζες και εικόνες πρίν να φανεί η ολοκληρωτική καταστροφή!
    Είχα ακούσει ότι καιγόταν η Αντρος (ο αδελφός μου Πυροσβέστης) αλλά δεν φαντάστηκα ότι
    ήταν τόση μέγάλη η καταστροφή!

    Τουλάχιστον μετά απο αυτή την καταστροφή
    θα βάλουν μυαλό οι ανόητοι??

    Φιλιά θαλασσινά για καλό ΣΒΚ!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Τι να κάνω zoyzoy μου.
      Δεν θέλω να περάσω την μαυρίλα και στις δικές σας ψυχές.
      Ξέρω ότι οι περισσότεροι κάτοικοι αυτής της χώρας έχουν βιώσει τα τελευταία χρόνια παρόμοιες καταστάσεις.
      Δεν είμαστε μόνο εμείς που τρέχαμε να σώσουμε το βιός μας και τις ζωές μας.
      Και τις σώσαμε και τις ζωές μας και το βιός μας.
      Την φύση ποιος θα την σώσει.
      Τα σπίτια κουτσά στραβά ξαναχτίζονται και μάλιστα πολύ γρήγορα.
      Η φύση είναι αυτή που θέλει τον χρόνο της.

      Έχεις αδελφό πυροσβέστη;
      Εγώ φέτος αγάπησα και εκτίμησα αυτά τα παιδιά της Πυροσβεστικής που έτρεχαν με αυταπάρνηση να μας σώσουν.Τις μέρες που ακολούθησαν μετά την πυρκαγιά είχε σταθμεύσει μπροστά από το σπίτι μας ένα πυροσβεστικό όχημα με νέους πυροσβέστες από την Αθήνα.
      Τα λάτρεψα αυτά τα παιδιά και σαν τρελή τους είχα στουμπώσει με αναψυκτικά,γλυκά,τυρόπιτες,σπανακόπιτες και ότι μπορείς να φανταστείς,θέλοντας να τους δείξω την ευγνωμοσύνη μου και τον σεβασμό μου για το έργο που επιτελούν.
      Φιλάκια zoyzoy και άλλο κακό να μην μας βρει.

      Delete
  23. Δεν εχω σχολια...μονο δακρυα..

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σε καταλαβαίνω απόλυτα!
      Κάποιες στιγμές η σιωπή λέει πολλά!

      Delete
  24. Xristin μου καλημέρα και καλό μήνα.
    Πόσο ανατριχιαστική η περιγραφή του τι περ΄σατε.
    Π'οσες ευθύνες κι πότε θα κάνουμε κάτι επιτέλους να διαφυλάξουμε την όμορφη χώρα που έχουμε!
    Αναρωτιέμαι.
    Πρέπει να είναι πολύ βαρύ να έχεις φύγει από το σπίτι σου, να στέκεσαι μακρυα, να κοιτάζεις με αγωνία και να σκέφτεσαι αν θα το ξαναδεις.
    Πόσα συναισθήματα.
    Χαρηκα πολύ που σώθηκε τελικά και εσένα και της Φλώρας, μακάρι να μην ξανακαιγόταν ποτέ ούτε ένα χορταράκι σε τούτο τον, τόπο αλλά τι λέω τώρα σε χρεωκοπημένη χώρα από λεφτά και υπευθυνότητα!
    Φιλιά πολλά και εύχομαι να μην ξαναζήσετε ποτέ κατι τέτοιο ούτε εσεις ούτε κανένας.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Είναι όπως ακριβώς τα λες Ελενα.
      Πότε επιτέλους θα βάλουμε μυαλό και θα συναισθανθούμε το μέγεθος της καταστροφής που συντελείται στην χώρα μας?
      Γιατί δεν είναι απλώς μια πυρκαγιά!
      Είναι εθνική τραγωδία όταν μαυρίζει η πατρίδα σου!
      Τις φιλούρες μου

      Delete
  25. Replies
    1. Καλώς σας ξαναβρήκα Δάφνη!
      Η φρίκη σε όλο της το μεγαλείο!

      Delete
  26. Μαυρίζει η ψυχή μου όταν βλέπω καμμένα.
    Τη μύρισα τη φωτιά αυτή, έφτασε το κακό μαντάτο δίπλα στην Τήνο με τον αέρα :(

    ReplyDelete
    Replies
    1. Έφτασε η χάρη της μέχρι την Τήνο?
      Ήταν να μην πάρουμε εμείς φωτιά!

      Delete
  27. Aχ βρε Χριστινάκι μου τι περάσατε!...
    Μπράβο στο κουράγιο σου να τα επαναφέρεις στη μνήμη σου & να τα καταγράψεις με το μοναδικό σου τρόπο! Τι να πω; Eυτυχώς που σώθηκε το σπίτι και μακάρι να μην ξαναζήσετε τέτοια τραγωδία.
    Οι φωτογραφίες σου είναι αποκαρδιωτικές.
    Του χρόνου να έχουν πρασινίσει εύχομαι!
    Φιλιά πολλά και καλό μήνα να έχεις!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Hallo Μαρία!
      Επιστρέφουμε με την Φλώρα κουβαλώντας στις αποσκευές μας και μπόλικη κάπνα από τα καμμένα να έχουμε να πορευόμαστε τους χειμερινούς μήνες.
      Του χρόνου σίγουρα θα έχουν πρασινίσει οι πλαγιές,αυτό τουλάχιστον είναι καρατσεκαρισμένο,αφού ήδη από τώρα έχουν ξεμυτίσει(αν έχεις τον Θεό σου)τα πρώτα ασθενικά χορταράκια.
      Η φύση σε όλο της το μεγαλείο!
      Τις φιλούρες μου και χαίρομαι που σας ξαναβρήκα όλους

      Delete
  28. Επειδή έχω υπάρξει παθούσα (τρις φορές) με τις πυρκαγιές στη ΒΑ Αττική σε νιώθω 100%...
    Βασικά ήρθα για να ευχηθώ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ και θα προσθέσω, καλά μυαλά στους αναίσθητους...

    ΑΦιλιά και καλή δύναμη σε όλους! :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Τρεις φορές;
      Και εγώ κάνω τόσο μεγάλο θέμα την πρώτη;
      Δηλαδή τι θα πρέπει να κάνω στην τρίτη;
      Τι λέω Παναγιά μου!
      Δεν πάω καλά!
      Δεν θέλουμε ούτε δεύτερη,ούτε τρίτη!
      Αγαπάμε την Ελλαδίτσα μας και την αγαπάμε με την υπέροχη φύση να την περιβάλλει και να αγαλλιάζει η ψυχούλα μας!
      Τα φιλιά μου

      Delete
  29. Θα σου γράψω ο,τι και στη Φλώρα: δεν το διάβασα το κείμενο (και σου ζητώ συγνώμη...) Η εμπειρία μου έχει υπάρξει απίστευτα τραυματική και δεν αντέχω καθόλου.........
    Να σου ευχηθώ όμως καλό μήνα κι όλα να μείνουν στο παρελθόν.
    (Ακόμα ξυπνάω στον ύπνο μου...) Σε φιλώ γλυκά! :)))

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αγαπητότατη Joan!
      Τι να σχολιάσεις μάνα μου;
      Άστο για πιο ψύχραιμους και γιαυτούς που δεν έχουν ζήσει τέτοια εμπειρία,αν και δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος στην πατρίδα μας που να μην έχει έστω και μικρή εμπειρία από πυρκαγιά(δυστυχώς).
      Καλώς σε βρήκα πουλάκι μου!
      Θα τα λέμε πλέον τακτικά και γιατί όχι και από κοντά!
      Τα γλυκές μου φιλούρες!

      Delete
  30. Είμαστε ένας λαός που δεν πρόκειται να καταλάβει ποτέ, απαίδευτοι, αδιόρθωτοι, βλάκες!
    Λυπάμαι xristin για την απώλεια της ομορφιάς του τόπου σας! Η φύση θα την κάνει (αν της το επιτρέψουν) τη δουλειά της και θα επουλώσει τις πληγές της, αργά-αργά δυστυχώς.
    Τώρα το να σου πω; Θα ευχηθώ καλό φθινόπωρο να έχουμε και καλό μήνα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Δυστυχώς αυτός είναι ο ελληνικός λαός και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι θα αλλάξει σύντομα.
      Καλό φθινόπωρο να έχουμε όλοι

      Delete
  31. Σε καταλαβαίνω απόλυτα!
    Δεν έτυχε να το ζήσω προσωπικά με την έννοια ότι δεν έχει κινδυνέψει το σπίτι μου (άλλωστε δεν έχω σπίτι μέσα στη φύση). Οι εμπειρίες μου προέρχονται από το στρατό όπου έχω πάει δύο φορές σε μεγάλες πυρκαγιές, την πρώτη στη Θάσο για κατάσβεση (μείναμε 2 μέρες) και τη δεύτερη στο Καπανδρίτι για να μεταφέρω προμήθειες ως οδηγός.
    Στη πρώτη φωτιά είχα στη τσέπη της στολής μου το Pay Book, ένα μικρό μπλε βιβλιαράκι στο οποίο ο φαντάρος γράφει τις άδειες, τις βολές, τις ώρες οδήγησης κλπ. Έχουν περάσει μερικές δεκαετίες από τότε και το βιβλιαράκι μυρίζει ακόμη, λες και μόλις βγήκε απ’ τη φωτιά. Για να μου θυμίζει την εμπειρία.
    Το έχω γράψει πολλές φορές, θα το αναφέρω και από εδώ. Σε εμπρηστές και βιαστές μία μόνο καταδίκη πρέπει να υπάρχει: η θανατική.
    Εύχομαι να επανέλθει γρήγορα η φύση και να μην ξανακινδυνεύσετε ποτέ.
    Προσοχή με τις βροχές και τις πλημμύρες. Φροντίστε, όσο γίνεται, να οχυρωθείτε.
    Καλό κουράγιο.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αν το βιβλιαράκι σου μυρίζει κάπνα μετά από μερικές δεκαετίες φαντάσου πως μυρίζει το σπίτι που ήταν βουτηγμένο στην κάπνα για δύο ολόκληρες μέρες.
      Ας ελπίσουμε το φρέσκο χορταράκι που θα εμφανιστεί την άνοιξη να καλύψει τις πληγές.
      Να είσαι καλά

      Delete
  32. λος φρίκη.... !!!!!!!

    ευτυχώς που είσασταν σε χωριό άρα ΕΝΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ.... γιατί αν ήταν εκτός σχεδίου με το μπαρδόν δεν θα έγραφα στο μπλογκ.... γενικά μου την σπάνε οι εκτός σχεδίου δηλαδή αυτοί που ζητούν βοήθεια από το κράτος ζώντας ιδιωτικά...

    αυτά... θα ξαναγίνουν όλα αν αφεθεί η φύσις..

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εμείς πάντα είμαστε ΕΝΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ.
      Δεν διανοούμαστε να δημιουργήσουμε κάτι ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ.
      Κάποιοι μας κοροϊδεύουν με την εμμονή μας στην νομιμότητα,αλλά εμείς είμαστε πολύ περήφανοι.

      Delete
  33. Κρίμα στο χωριό.
    Να είστε καλά να ξαναπρασινίσετε τον τόπο.
    Νιώθω τι θα περάσατε...
    Έτσι είναι η φωτιά ασυγκράτητη...
    Καλό φθινόπωρο, εύχομαι. Με υγεία, χιούμορ και φαντασία ;)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλό φθινόπωρο marronblogger.
      Θα ξαναπρασανίσει η φύση αλλά θα αργήσει να επανέλθει στην προτέρα κατάσταση.
      Τι να κάνουμε,θα την αγαπήσουμε και με την νέα της μορφή.

      Delete
  34. Λυπήθηκα πραγματικά......
    Αγαπημένο μέρος ο Πιτροφός.
    Εύχομαι να γίνει ξανά πράσινος όπως ήταν....
    φιλάκια

    ReplyDelete
  35. Τι περίεργος λαός είμαστε, απο τη μία έχουμε μεγαλείο ψυχής και απο την άλλη απύθμενη ανευθυνότητα......κι ενώ μας χαρακτηρίζει ο ατομικισμός δεν θεωρούμε ατομική υπόθεση την προστασία του περιβάλοντος και τη λήψη αυτονόητων μέτρων....
    ειδικά με το θέμα των πυρκαγιών της θερινής περιόδου, σε μία χώρα με υψηλές θερμοκρασίες και δυνατούς ανέμους.....είμαστε αμετανόητα επιπόλαιοι και εγκληματικά ασυνείδητοι.......φταίει η παιδεία μας, η νοοτροπία μας,η κακοκεφαλιά μας, όλα αυτά μαζί ;;;;;; Ευτυχώς που γλιτώσανε άνθρωποι, ζωντανά και σπίτια και το όμορφο χωριό.......η φύση με το χρόνο θα κάνει το θαύμα της , αν βεβαίως την αφήσουνε ήσυχη.......το ελπίζω !!! Καλό Φθινόπωρο, Φιλιάαααα

    ReplyDelete
  36. Καλώς βρεθήκαμε και πάλι.Καλως σας βρήκα...Λυπάμαι που η πρώτη μου επίσκεψη (μετά τις άδειες) αφορά ένα λυπηρό συμβάν...δυστυχώς και στην Κϋπρο τα ίδια έχουμε κάθε καλοκαίρι σχεδόν ακούμε στις ειδησεις για πυρκαγιές σε δάση...μπας κι αφήσουν δάσος για δάσος...το χειρότερο ειναι που τις βάζουν κακόβουλα κάποιες φορες...συμφωνώ με αυτό που λες ότι δε θα ξαναγίνει όπως πριν.... ευτυχώς τα σπίτια σας σώθηκαν , αλλά κρίμα να καταστραφεί τόση ομορφιά, δάσος,ομορφιά,οξυγόνο κλπ .... μου άρεσε ο χιομουροστικός τρόπος παρουσίασης

    ReplyDelete
  37. Σέ κάτι τέτοια έδάφη μέ μικρό βάθος φυτικῆς γῆς, τά προβλήματα θά εἶναι ἀρκετά, ἰδίως ἄν βοσκηθεῖ ὁ τόπος ἀπό γίδια. Ἀντίο τότε! Κρίμα.

    ReplyDelete

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...