Καλοκαίρι είναι ,ότι θέλω γράφω!

Τέσσερις για ένα αυτοκίνητο;

Εγώ έναν θέλω για τα πιάτα στην κουζίνα!

Ζητάω πολλά;

Κορίτσια έχω θέμα!
Η γυναίκα νοικοκυρά πρέπει να κάνει αυτό που θέλει η αυτό που πρέπει;
Και γιατί χτυπιέμαι έτσι αλύπητα, θα ρωτήσετε.
Γιατί πολύ απλά δεν την αντέχω αυτήν την προκοπή της νεοελληνίδας νοικοκυράς.
Ας φανταστούμε ένα κλασικό ελληνικό φαγοπότι(τραπέζι το λέει η ελληνική κοινωνία) όπου η καλή νοικοκυρά που είναι δούλα και κυρά μαγείρευε όλη την ημέρα(μην σας πώ και δύο μέρες),προετοιμάζοντας ένα δείπνο για φίλους και συγγενείς.
Χωμένη μες την κουζίνα αφήνει την μαγειρική της φαντασία να οργιάσει, και να το τραπέζι έτοιμο με όλα τα καλούδια του κόσμου.
Μέχρι εδώ όλα εξελίσσονται καλά και τις βγάζουμε το καπέλο.
Η καλή νοικοκυρά σερβίρει και το γλυκό και τις ξαναβγάζουμε το καπέλο.
Τα παράξενα της φύσης ξεκινάνε από το σημείο που η οικοδέσποινα μαζεύει τα πιάτα και ...........εξαφανίζεται στα άδυτα της κουζίνας.
Που είναι η νοικοκυρά οεο;
Η ελληνίδα οικοδέσποινα λοιπόν, εχει χ......ς (με το συμπάθιο) τους προσκαλεσμένους και παλεύει στο νεροχύτη με το θηρίο λες και είναι η τελευταία φορά που θα αντικρίσει στοίβα με πιάτα.
Σαν τον μελλοθάνατο που αντικρίζει για τελευταία φορά τα εγκόσμια.
Αν δεν πλύνει ,σκουπίσει και τοποθετήσει τα τεντζερέδια στα ντουλάπια δεν βγαίνει από την κουζίνα .Σαν τον Μπουχέσα ένα πράμα ,που αν δεν τελείωνε τις δουλειές στου Μαξίμου δεν έβγαινε για κοντοσούβλι με τίποτα. Για τέτοια αίσθηση καθήκοντος μιλάμε(του Μπουχέσα βεβαίως,βεβαίως).
Δεν την ενδιαφέρει ότι οι καλεσμένοι εκτός από τον αγαπητό σύζυγο της θα θέλανε να συνομιλήσουνε και με την ίδια.
Αυτή εκεί στο καθήκον ,στην λάντζα.
Θέλει πάση θυσία να δείξει ακούραστη και ευσυνείδητη.
Γιατί μην μου πείτε ότι αυτή η δημιουργική εργασία δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει μετά το ξεπροβόδισμα των προσκεκλημένων.
Κουραστήκαμε που κουραστήκαμε για την προετοιμασία του δείπνου ,τι πειράζει λοιπόν να κουραστούμε λίγο παραπάνω πλένοντας τα πιάτα αργότερα;
Και την χαρά της παρέας γιατί δεν την αναλογίζετε;
Και την δύσκολη θέση των προσκαλεσμένων που την ακούν να βαράει τα τεντζερέδια και την λυπούνται έτσι μοναχούλα που παλεύει με τα θηρία γιατί δεν την σκέφτετε;
Και αυτό το έρμο Savoir Vivre που λέει ότι μια νοικοκυρά που δεν έχει την τύχη να διαθέτει οικιακή βοηθό, πρέπει να οργανώσει σωστά τις κινήσεις της, ώστε να μην τη φάει η κουζίνα, γιατί αυτό είναι αγένεια ,στο βρόντο τα λέει;
Εγώ θα σας τα μαθαίνω όλα;
Λοιπόν κορίτσια κάντε αυτό που θέλετε και όχι αυτό που πρέπει η αυτό που επιτάσσει ο άγραφος κανόνας της προκομμένης νοικοκυράς.
Θέλω να σας ενημερώσω ότι τα δικά μου πιάτα ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκαν που δεν έτυχαν άμεσης περιποίησης .Μια χαρά περνάνε την νύχτα άπλυτα.
Τα έχω εκπαιδεύσει και ξέρουν ότι αν δεν σκάσει μύτη η επόμενη μέρα δεν πρόκειται να ασχοληθώ μαζί τους.
Μωρ ξού, που θα χάσω εγώ την χαρά της παρέας για τα λιγδωμένα πιάτα!