Αγαπητοί φορτηγατζήδες!
Εχω ενα μεγάλο παράπονο και πρέπει να το εκφράσω,γιατί θα σκάσω η γυναίκα.Εγώ πάντα είχα μια ιδιαίτερη εκτίμηση και συμπάθεια προς την λεβέντικη τάξη των φορτηγατζήδων,γιατί αυτή η βαρβατίλα και μαγκιά σας μου θύμιζε οτι υφίσταται ακόμη το αρσενικό φύλο με την παλιά παραδοσιακή του μορφή.
Τελευταία όμως μου τα σκατώσατε και θα με κάνετε να ψάχνω τις χάρες των Ψινακογαλάνηδων,καθότι τόση βαρβατίλα ούτε εγω την αντέχω.
Τι σας φταίει παλικάρια μου ο άμοιρος Αγνωστος Στρατιώτης, που του κοτσάρατε την μαύρη σημαία,λες και είναι πειρατής της Καραιβικής(η νεκροκεφαλή του έλειπε) για να διατρανώσετε τον αγώνα σας.
Αγαπητοί φορτηγατζήδες,όταν λέμε Αγνωστος Στρατιώτης δεν αναφερόμαστε σε κάποιον που το όνομα του είναι Αγνωστος και το επίθετο Στρατιώτης.
Μην μπερδεύεστε παλικάρια μου.
Αγνωστος Στρατιώτης είναι ο στρατιώτης που έπεσε υπέρ της πατρίδας και η ταυτότητα του δεν αναγνωρίστηκε ποτέ,και ο οποίος αγωνίστηκε για να μπορείς εσύ να κλείνεις ελεύθερα τους δρόμους και να ορύεσαι στα μικρόφωνα των Χατζητραγκαδοτρέμηδων.
Είναι άγνωστος,το λεέι και η λέξη που σημαίνει οτι δεν είναι γνωστός σας ούτε φίλος σας.
Δεν παίξατε μαζί μπάλα, δεν πήγατε σινεμά και δεν οδηγήσατε το ίδιο φορτηγό.
Για άλλα ιδανικά,όπως η προάσπιση μέχρι θανάτου του συμφέροντος του έθνους αγωνίστηκε αυτός,και μην εκμεταλλεύεστε την αδυναμία του να σας πεί αν γουστάρει να τον καπελώνετε με μαύρες σημαίες.
Εχει και η βαρβατίλα τα όρια της.
τη μουσική υπόκρουση ξέχασες κοριτσάκι μου...
ReplyDeleteΗ σημαία στη μούρη και ο Εθνικός Υμνος να υπερθεματίζει επί των αγωνιστικών δικαίων...
πάνω που είχαμε κοντέψει να τον ξεχάσουμε...και μας έλαχε να τον ακούσουμε εκεί...
καλημέρες βαρβάτες..-:))
Hallo SpIrToKoYto:
ReplyDeleteΕναν σεβασμό τον εχω στον Εθνικό Υμνο(εξ ου και τα κεφαλαία) και λέω να μην τον χαραμίσω για την βαρβατίλα κάθε πονεμένου φορτηγατζή.
Σου στέλνω και τους δικούς μου βαρβατοχαιρετισμούς.
Άραγε τι να τους έδωσε ο Χρυσοχοϊδης και σταμάτησαν τις κινητοποιήσεις. Δεν θα το μάθουμε τουλάχιστον τώρα. Ξαφνικά και χωρίς πολύωρες συζητήσεις είδαμε τον κ. Τζωρτζάτο γεμάτο χαρά να μας λέει «τέλος». Ίσως να ήταν πατριωτικός ενθουσιασμός.
ReplyDelete