Ανοιχτό γράμμα πρός τον σύντροφο Τσίπρα!

 

Αγαπητέ σύντροφε Τσίπρα!
Παίρνω το θάρρος να σας γράψω αυτό το γράμμα για να σας συμπαρασταθώ στόν αγώνα που κάνετε υπέρ αυτών των 150 ταλαίπωρων λαθρομεταναστών(sorry μεταναστών).


Έχετε μεγάλη καρδιά σύντροφε Τσίπρα.
Και εγώ έτσι είμαι σύντροφε Τσίπρα.
Ξεχειλίζω απο ευσπλαχνία και αγάπη για τον συνάνθρωπο μου.
Είχατε σίγουρα τις καλύτερες των προθέσεων και θέλατε να τους φιλοξενήσετε στο σπίτι σας,αλλά η έλευση του νέου μέλους της οικογένειας σας(αχ,να σας ζήσει καλέ) που έκανε κατάληψη στην κρεβατοκάμαρα σας και η κάθοδος απο το χωριό των πεθερικών που κατέλαβαν την δεύτερη κρεβατοκάμαρα,έκανε σίγουρα αδύνατη την φιλοξενία.
Ε,έτσι είναι.
Αγάπα τα πεθερικά σου με τα ελαττώματα τους.
Αγαπητέ σύντροφε Τσίπρα,μήπως θα έπρεπε να απευθυνθείτε στους συντρόφους μας;
Τι είπατε;
Δεν βρήκατε 150 συντρόφους;
Και πόσους βρήκατε;
11 - με τα πεθερικά στο σπίτι;
8 -   με κατάκοιτες γιαγιάδες;
88 - τρίτεκνους;
Όλοι μαζί! 11888!
Τυχαίο;
Δεν νομίζω,σύντροφε Τσίπρα!
Καλό σας βράδυ!

Άστρα μην με μαλώνετε που χορεύω με ....12-ποντο!

Το δώρο για τον γάμο σου εγω θα το διαλέξω
θα΄ναι κοντό καλάζνικοφ με τ'ονομα μου απέξω!

Πρίν λίγες μέρες βρέθηκα σε κρητικό γάμο στα Χανιά όπου εγώ και άλλοι 800 νοματαίοι (ακου 800) οδηγήσαμε στην εκκλησία το συγγενικό πρόσωπο,που φάνταζε ίδια η νεράιδα μέσα στο νυφικό με το μακρύ πέπλο.

Γάμο είχαμε,λύρα άκουσα ,είπα να χορέψω η γυναίκα (τζάμπα η προπόνησηπου έκανα;)

Σηκώθηκα λοιπόν και παρέα με το 12-ποντο "εκτέλεσα" εναν μαλεβιζιώτη, 4-5 σούστες και 5-6 πεντοζάλια.

Αλλά δεν πρέπει να άρεσε ούτε στα άστρα ο χορός μου και με μάλωσαν( τα άστρα)για το θράσος μου να χορεύω με 12-ποντο τον μαλεβιζιώτη,την σούστα και το πεντοζάλη (η βλάχα του κερατά).

Αλλά μήπως ήμουνα η μόνη?

Όλες η Κρητικοπούλες ταλαντεύονταν στα 12-ποντα σαν τσι ξυλοπόδαρους,και το μόνο που περίμενες ήταν να σου κάνουν και κανένα ζονγκλερικό η έστω παντομίμα.

Μετά εμένα με εκτέλεσαν στους 12 πόντους τα 12-ποντα και βρέθηκα με πόδια τουμπανιασμένα και άκομψα απλωμένα σε καρέκλες. Σαν τσι μπουγάδα προκομμένης νοικοκυράς,ενα πράμα.

Ηταν να μην τραγουδάω όλο παράπονο:

Βάσανα,12-ποντα ,καημοί,αφήστε με να ζήσω

Είχα παράπονα πολλά και θέλησα να γλεντήσω

Αλλά μήπως ήμουνα η μόνη?

Όλες η Κρητικοπούλες έγιναν ξαφνικά μιας χαψιάς γυναίκες καθότι πέταξαν τα καταραμένα 12-ποντα και βρέθηκαν στην πίστα με τα καλσόν.

Ω τι ντροπή!

Μαλεβιζιώτης με καλσόν?

Θα τρίζουν τα κόκαλα των περήφανων μυστακοφόρον προγόνων.

Αχ,αυτή η μόδα θα μας φάει!

Θέλει η μόδα 12-ποντα ,μέσα εμείς και ας πρέπει να περπατάμε για μία βδομάδα σαν συγκαμένες.

Πότε θα κάνει ξαστεριά πότε θα φλεβαρίσει,

να πάρω το 12-ποντο,να το εξαφανίσω

στις έμορφης πατρόνας την κεφαλή

να το εκσφενδονίσω.

Αυτά.

Οι περιπέτειες μιάς άσχετης blogo-γυναίκας!

Και κλαααάμα η κυρία!

Αγαπητοί blogo-φιλοι! Το blog που ξέρατε ξεχάστε το.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απο την αρχή.
Καθώς πλησίαζαν οι γιορτές έιπα και εγώ να δημιουργήσω μια γιορτινή ατμόσφαιρα στο blog μου και ψάχνοντας βρήκα έναν χαριτωμένο Αγιο Βασίλη και τον κότσαρα με υπερηφάνεια στο blog μου.
Μέχρι εδώ όλα πάνε καλά.
Αφού φάγαμε την γουρουνάδα τα Χριστούγεννα,υποδεχτήκαμε και το ευτυχές νέο έτος,είπα να βγάλω την Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση του σπιτιού και του blog μου.
Με το σπίτι τα πήγα μια χαρά.
Εκεί που κόλλησα ήταν ο μπάρμπα-Βασίλης.
Δεν μπορούσα με τίποτα να θυμηθώ απο που τον πήρα και πώς τον έβαλα στο blog(μάλλον με κώδικα).
Μετά απο άπειρες προσπάθειες είπα να επαναφέρω το αντίγραφο του πρότυπου που είχα κάνει backup.
Τα αποτελέσματα ήταν τραγικά.
Έχασα όλα τα widgets και το blog πρέπει να ξαναχτιστεί τούβλο-τούβλο.
Εκεί όμως που έπαθα την πλάκα είναι όταν είδα τον Βασιλάκη να μου κουνάει το χεράκι του.
Σαν να με ειρωνευόταν,σαν να έπαιζε μαζί μου κρυφτούλι.
Ενώ εγώ αναστάτωσα το σύμπαν για να τον βγάλω απο το κάδρο, αυτός συνέχιζε να κουνάει το χεράκι του σαν κουρδισμένο παιχνιδάκι.
Το θέμα δεν ήταν για γέλια καθότι τον έβλεπα τον άγιο να κουνάει το χεράκι εις τον αιώνα τον άπαντα,άσε που θα φορούσε καλοκαιριάτικα την γούνα και το καπέλο του.
Τον λυπόμουνα τον καημένο.
Συνεχίζοντας το ψάξιμο στο σεισμόπληκτο blog μου ανακάλυψα σε ένα άσχετο widget με άσχετο τίτλο κρυμμένο τον Βασιλάκη(τελικά ήταν σε widget) και τον έστειλα στο δ........ο,μην σας πω και παραπέρα.
Τι να το κάνεις.Το blog έιχε γίνει αγνώριστο.
Για να σας προστατέψω απο περιττές περιπέτειες (σαν την δικιά μου) σας συνιστώ να διαβάσετε την ανάρτηση του AATON http://nikos63.blogspot.com/2008/12/template-widgets.html οπου περιγράφει τον τρόπο να αλλάξετε template χωρίς να χάσετε τα Widgets που ήδη έχετε.
Εγώ δυστυχώς το διάβασα αφού είχα χάσει όλα τα widgets μου.

Λέξεις που σημάδεψαν το 2010

Αγαπητοί φίλοι!



Μαζί τα φάγαμε .........τα μελομακάρονα!

 Θα σας παρουσιάσω παρακάτω τις λέξεις που σημάδεψαν το 2010 σε ένα κείμενο που αν και είναι βγαλμένο από την φαντασία ,δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα.
Πάμε λοιπόν!
Είμαι ένας άνεργος πολίτης που όσο και να προσπάθησα δεν κατάφερα να τρουπώσω σε κάποια θεσούλα στο δημόσιο γιατί με την ανοιχτή διακυβέρνηση (το Open gov. ντε) έφαγα πόρτα γιατί παρόλο που είχα τον κουμπάρο στην επιτροπή, μου είπε(ο κουμπάρος) ότι οι προσλήψεις θα γίνουν από την πόρτα και όχι από το παράθυρο και πήγα να σκάσω με την γκίνια που με δέρνει,δηλαδή να ψάχνω δουλειά στην εποχή της ενάρετης διακυβέρνησης.
Άντε να κάνεις γιορτές τώρα.
Για να μην χαλάσω την γιορτινή διάθεση της οικογένειας πήρα με εορταστικό δάνειο 2 κιλά μελομακάρονα ,αλλά με κατηγόρησαν ότι μόνος μου τα έφαγα όλα τα μελομακάρονα και δεν έδωσα ούτε στα παιδάκια μου και εγώ τους είπα μαζί τα φάγαμε δηλαδή με κάτι ντιντήδες και κομψευόμενους διαδρομιστές που με πολύ γκλαμουριά και πολύ βερμπαλισμό πουλούσαν την γυαλιστερή συσκευασία της κενής ματαιοδοξίας και ακόμη με κάποιους με κάτι βαμμένες κουρούπες και ασήμαντο εγώ.
Δεν τα λέω εγώ,ο κύριος Φαίλος(ο Κρανιδιώτης ντε) τα λέει.
Και ακόμη ο κύριος Φαίλος είπε για κάποιον μεσαιοχωρίτικο αγράμματο αυτισμό αλλά εγώ δεν κατάλαβα τι ήθελε να πει ο γλυκός μου,γιατί δεν έχω και την τεράστια μόρφωση του Φαίλου και με τα λίγα γράμματα που ξέρω κατάλαβα ότι το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί είναι να είσαι αγράμματος,αυτιστικός και να ανήκεις στον μεσαίο χώρο.
Καλά το κατάλαβα κύριε Φαίλε μου;
Και αυτοί με κατηγόρησαν ότι με την ηλεκτρονική διακυβέρνηση έπρεπε να είχα ανεβάσει στο διαδίκτυο στα πλαίσια  ενίσχυσης της διαφάνειας δηλαδή στο πρόγραμμα ΔΙΑΥΓΕΙΑ τα έξοδα για τα μελομακάρονα γιατί οι τροικανοί μετά τις αλχημείες με τα greek statistics δεν μας πιστεύουν και δεν αναγνωρίζουν τις αδήλωτες δαπάνες και μπορεί να μας κόψουν "Την βοήθεια στο σπίτι" μην σας πω και τα "ΚΑΠΗ" και ακόμη να γίνει η μαύρη τρύπα του προϋπολογισμού πιο μεγάλη και από την διαστημική και αυτό δεν είναι καλό γιατί είναι αχόρταγη (η μαύρη τρύπα) και μπορεί να μας καταπιεί.
Και ακόμη μου είπαν the game is over κοινώς άρον το κουβαδάκι σου και πάγαινε για άλλες παραλίες γιατί αγοράζοντας 2 κιλά μελομακάρονα αντί του 1κιλού που προβλέπει το επικαιροποιημένο μνημόνιο θα νομίζει η Μέρκελ (μην σας πω και ο Σαρκοζί) οτι περνάμε ζωή και κότα,και δεν πρόκειται να κάνουν επιμήκυνση του χρέους μας ,και θα έχουμε κάθε μήνα επικαιροποίηση του μνημονίου,άσε που μας ανεβάζεις και τα σπρέντ στα 970 ευρώ με το δάνειο που πήρες για τα μελομακάρονα και τώρα οι ΔουΝουΤούδες αμφιβάλλουν αν θα μπορέσεις να το ξεχρεώσεις και θα μας πάρουν με τις πέτρες που το ρίξαμε στην πολυτέλεια και στα μελομακάρονα.
Μου είπαν ακόμη ότι .....εμποδίζω την προσπάθεια του πρωθυπουργού για την έκδοση του ευρωομολόγου και συμβάλλω στην διατήρηση της κρίσης στην ευρωζώνη.
Και εγώ τους είπα μωρέ βουβουζέλα που σας χρειάζεται να βαράει από το πρωί ως το βράδυ,μήπως και ξεβουλώσουν τα αυτιά σας!
Αυτά.

Και η γιαγιά στο SKYPE;

                                           Φέτος περάσαμε πολύ ωραία στο χωριό.

Φάγαμε λίγο παραπάνω αλλά τι πειράζει;Από τα ξένα φάγαμε;
Αφού φορτώσαμε το αυτοκίνητο με πέντε βαλίτσες γεμάτες με τα άκρως απαραίτητα,είπαμε να πάρουμε και το laptop στο χωριό για να μην χάσουμε την επαφή με τους φίλους μας.
Εσείς τώρα ξέρετε ότι πάν οι εποχές που επικοινωνούσες με το τηλέφωνο.
Τώρα αν δεν μπεις στο Facebook κάθε μέρα να ενημερώσεις τους φίλους σου ότι η κουφάλα που έχεις στο δόντι σε τάραξε στον πόνο,ότι η μάνα σου σου τα έπρηξε η ότι ο γκόμενος κάνει νερά, δεν στεριώνεις φίλο.
Θα την κάνει ο φίλος-η με ελαφρά πηδηματάκια να βρει αλλού συνταρακτικά νέα.
Αφού και η γιαγιά δεν άντεξε και μας ρώτησε όλο παράπονο -Τι είναι αυτό το λαπτόπι παιδάκι μου που κάθεστε με τις ώρες και βγάζετε τα ματάκια σας.
-Κουβέντα δεν σταυρώσαμε με αυτό το όργανο του σατανά.
Και εμείς  για να εξευμενίσουμε την γιαγιά,ανοίξαμε το laptop και συνδεθήκαμε με το Skype και.......... παρενοχλήσαμε ασύστολα όλο το σόι ανά την υφήλιο.
Από την Αυστραλία φέραμε στην οθόνη τα αγουροξυπνημένα εγγόνια που είχαν πλαντάξει στο κλάμα.
-Γιατί κλαίνε κόρη μου τα εγγόνια μου;-ρωτούσε η γιαγιά.
-Είναι από την χαρά τους μάνα που σε είδανε.
Στην Αμερική βρήκαμε την θεία Κατίνα με τα μπικουτί στην κουρούπα,και την κουτάλα στο χέρι.
Τον έρμο τον θείο Μήτσο τον βγάλαμε από την τουαλέτα(εξ ου και το ξεκούμπωτο φερμουάρ).
Στην σύνδεση με την Γερμανία ο ξάδελφος μας παρουσίασε περήφανος τον πατέρα Κωσταντή και θείο μας , που αν και χτυπημένος από πέντε εγκεφαλικά μας  κοίταζε με μία ζωηράδα ο γλυκούλης μου,που η μάνα μου διαπίστωσε ότι μια χαρά είναι ο αδελφός. Κοίτα χρώμα,κοίτα σπιρτάδα στο μάτι.
Την θεία Μαρίκα δεν την είδαμε γιατί όσο και να προσπάθησε το σόι δεν κατάφερε να την χώσει στο κάδρο, καθότι το τρώει όλο το φαγητό της.
Την ακούγαμε όμως να κελαηδάει από τα βάθη της κουζίνας.
Έχω να πω τα καλύτερα για το Skype καθότι η γιαγιά μας το λάτρεψε και κάθε βράδυ την στήναμε(την γιαγιά καλέ) μπροστά από την οθόνη αφού προηγουμένως της βάζαμε μια λεκάνη να ξεκουράζει τα πονεμένα πόδια της σε αλατόνερο(έχει κάλους η καημένη και υποφέρει),και την αφήναμε να κουτσομπολεύει με την αδελφή της στην Νέα Ζηλανδία.
Τρία ζιπουνάκια για το εγγόνι της έπλεξε η γιαγιά και στο τέλος παρουσίασε και συμπτώματα εξάρτησης από το Skype.
Είπαμε στον παππού να την πηγαίνει που και που στο Internet Cafe μέχρι να απεξαρτηθεί.
Να φανταστείτε ότι επιστρέφοντας στις 2 η ώρα την νύχτα από την χασαποταβέρνα με το υπέροχο κοντοσούβλι, βρήκαμε την γιαγιά να κλαίει και να οδύρεται μπροστά από την οθόνη καθώς έβλεπε την αδελφή της με την νυχτικιά να έχει πέσει πάνω στο πληκτρολόγιο δίχως σημάδια ζωής.
Ρίξαμε το ουρλιαχτό της αρκούδας να ζωντανέψουμε την αδελφή της γιαγιάς στην Νέα Ζηλανδία,αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ηρεμήσαμε μόνο όταν ακούσαμε το ροχαλητό της.
Αυτά αγαπητοί μου φίλοι. Δεν έχω να σας πω άλλα νέα από το χωριό.
Σας αφήνω τώρα γιατί πρέπει να μπω στο Twitter να ενημερώσω τους φίλους μου ότι σήμερα η μάνα μου μαγείρεψε λαγό στιφάδο.


Υ.γ
Τα ευχάριστα του SKYPE δεν τελειώνουν εδώ,καθότι μαθαίνω πως ετοιμάζει την νέα εποχή του group video calling,δηλαδή την δυνατότητά να βλέπουμε την γιαγιά,τον θείο Μήτσο,την θεία Κατίνα και την καημένη την θεία Μαρίκα μαζί.