Σαν βγείς στον πηγαιμό για τα Μετέωρα,να εύχεσαι να......μην συναντήσεις την Μαριγούλα!

Triton, έιπες Μετέωρα;

Ο Triton είναι ένας εξαιρετικός blogo-φιλος http://tritonikesistories.blogspot.com/ ο οποίος σχολιάζοντας μία ανάρτηση μου έβαλε στο κάδρο και τα Μετέωρα και.........με αναστάτωσε την πονεμένη γυναίκα,φέρνοντας στην μνήμη μου την τελευταία επίσκεψη (πρίν δυό εβδομάδες) στα Μετέωρα.

Καί ότι είχα ξεχάσει την τραυματική μου εμπειρία,ήρθε ο καλός φίλος και την ανέσυρε.

Αλλά είπαμε,αν έχεις τέτοιους blogo-φιλους τι να τους κάνεις τους blogο-εχθρούς.

Και γιατί χτυπιέμαι και οδύρομαι η blogo-γυναίκα;

Διαβάστε την ανάρτηση και θα καταλάβετε.

Όπως είπαμε πριν δύο εβδομάδες επισκέφτηκα τα Μετέωρα με παρέα.

Η διαδρομή πανέμορφη,η μέρα ακόμη ομορφότερη και η εκδρομή προμηνυόταν να είναι μαγευτική.

Αφού φτάσαμε στην επιβλητική Μονή Βαρλάμ κατεβήκαμε απο το του-του και απλωθήκαμε στον χώρο.

Βλέποντας το πανέμορφο τοπίο όπου επικρατεί η γαλήνη και η λήθη , μια ψυχική αγαλλίαση και πνευματική ανάταση την πήρα,δεν μπορώ να πω (αν και δεν την βρίσκω και ιδιαίτερα με τις μονές)

Η γάτες της Μαριγούλας και της Τσιουβής

Στον ανοιχτό χώρο εκτός απο τα αυτοκίνητα που παρκάρουν έχουν στήσει τα τσαντίρια (sorry τα περίπτερα με την πραμάτεια τους) 3 μαυρο-μαντιλοφορούσες και ένας βοσκός(έτσι τουλάχιστον έδειχνε)
Δεν πίστευα στα μάτια με την φοβερή εικόνα που αντικρίσαμε.
Τέσσερα βρώμικα τσαντίρια(sorry, περίπτερα) με απλωμένη την βρώμικη καρακιτσάτη πραμάτεια τους.
Πλησιάσαμε τα τσαντίρια(sorry,περίπτερα) και απολαύστε τον διάλογο που ακολούθησε με μια απο της γιαγιάδες,την θρυλική Μαριγούλα.
-Co chcesz,sto ti xotsesz,what do you want-μας ρώτησε η πολύγλωσση γιαγιά Μαριγούλα.
Γουρλωμένα μάτια και τέλειο σάστισμα εμείς..

Η πραμάτεια της Μαριγούλας χύμα στο............έδαφος.

-Τι γλώσσα μλάτε,μαρή;
-Μήπως ίστι Έλλνες;
-Ναι κυρία μου,είμαστε Ελληνες.
-Α μαρή,σας μπέρδεψα μετ΄ς τουρίστες.
Και τι κυρία μλέτε ιμένα. Εγώ γιαγιά ίμι(πως γράφεται αλήθεια τι ίμι;) με τέσσρα ιγγόνια και τρία δισέγγονα.
-Δεν θα αγοράστε κατ' και απ μένα;
-Απο την Τσιουβί πήρατ τα κυάλια,πάρτε κάτ και απ΄ την Μαριγούλα..
-Δεν μ΄λες γιαγιά που δεν θές να΄σλεω κυρία, τι έχ'ς να μου προτείνεις (λάλησα καλέ και μιλούσα βλάχικα και εγώ,η καραβλαχάρα του κερατά).
-Δεν βλεπ΄ς; Γκαβιά είς; Ούλα τα έχω.
-Κοίτα εικόνις,κοίτα αυγά από όνυξ.
-Από τι;
-Απο όνυξ,μαρή,αυτήν την πετ΄ρ που γυαλι΄ζ.
Εδώ θα σήκωναν τα χέρια ψιλά και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι που μια στωικότητα , υπομονή και κατανόηση την είχαν οι φιλοσοφημένοι άνθρωποι.
-Και αν δεν θες το αυγό έχου και φλουγέρα(φλογέρα καλέ!) κι βγα΄ζ μια λιαλιά σαν την φλουγέρα του Πάνα.
Δεν θα το αντέξω Θεέ Μεγαλοδύναμε. Βοήθησε με να αντιμετωπίσω την μαυρο-μαντιλοφορεμένη Μαριγούλα,που ξέρει και τον Πάνα με την φλουγέρα του.
-Κυρία Μαριγούλα ποιος είναι ο Πάνας;
-Δεν ξερ΄ς τουν Πάνα μαρή;
-Ει΄ν αυτός που είχε ποδάρια τρα΄γ κι κέρατα κατσικ΄ς κι βάτευε ούλες τις νύμφες.
-Κι ακο΄μ με την φόρα που ει΄χ πα΄ρ βάτευε και τα πρόβατα κι τα κατσίκια κι τουν ονόμασαν κι επιβιτο΄ρ.
-Μα ο Πάνας δεν έπαιζε φλογέρα αλλά τον αυλό του.
-Σιγά μαρή, μην έπαιζε και το πλι΄τ στην αυλη΄τ.
Τι να πω μετά εγώ. Κάτι ξέρει η Μαριγούλα από κατσίκες και πρόβατα.
-Θα την παρ΄ς μωρή; (την φλουγέρα,βεβαίως,βεβαίως)
Και προτού προλάβω να συνέλθω απο τα απανωτά χτυπήματα η Μαριγούλα για να μας αποδείξει πόσο γλυκό ήχο έβγαζε ο αυλός του Πάνα(φλουγέρα κατά την Μαριγούλια εκδοχή) τον έβαλε στο στόμα της (τον αυλό καλέ) και φύσηξε αναγκάζοντας τον αυλό να βγάλει έναν σφυριχτό ήχο,και έπειτα τον έτεινε όλο περηφάνια προς το μέρος μας λέγοντας -είδες μαρή τη λαλιά βγα΄ζ;
Παραιτήθηκα και απομακρύνθηκα αφήνοντας την Μαριγόυλα να την πέφτει στο επόμενο θύμα που ήταν ένας χοντρός Γερμανός με μια ξερακιανή Γερμανίδα σύζυγο, που είχε κατιτίς απο την Μέρκελ.
Ε ρε γλέντια!
Εδώ όλα πληρώνονται παλιογερμανάραδες,που μας κάνατε την ζωή πατίνι με τα μνημόνια σας.
Σας παραδίδω στην Τσιουβί και την Μαριγούλα και κόφτε το λαιμό σας.
Αυτά.
Υ.γ

Και άλλες γάτες της φιλόζωης  Μαριγούλας 

Γειά σου αθάνατη Ελλάδα με την τουριστική σου ανάπτυξη, που την άφησες να την διαχειρίζεται η μαυρο-μαντιλοφορούσα γιαγιά με την ποδιά της κουζίνας και τα υπολείμματα αλευριού απο την πίτα που ξεπέταξε πρίν πιάσει στασίδι στο τσαντίρι (sorry, περίπτερο).
Αυτός ο θησαυρός της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς αφέθηκε να τον διαχειρίζεται και να τον δυσφημεί η Τσιουβί με την Μαριγούλα, παρέα με ενα πλήθος γατών που αλώνιζαν στον χώρο.