ΠΑΜΕ ΒΑΡΣΟΒΙΑ;

Το χθές(1925) και το σήμερα(2010) της Πλατείας Θεάτρου της Βαρσοβίας.

Η απόφαση για το ταξίδι στην Βαρσοβία ήταν δεδομένη, δεν έπαιρνε άλλη αναβολή και έτσι βρέθηκα να σπάω το γουρουνάκι σε χίλια και βάλε κομμάτια, να αναποδογυρίζω το στρώμα της κρεβατοκάμαρας και να παρενοχλώ ασύστολα μία ξεχασμένη κατσαρόλα-κρυψώνα, αναζητώντας τον χαμένο θησαυρό της οικογενείας.

Συνεπικουρούμενη και από γενναίες τονωτικές ενέσεις της κολώνας του σπιτιού ήμουνα έτοιμη να εκδράμω με την υπόλοιπη παρέα(οικογενειακή υπόθεση) για την πρωτεύουσα της Πολωνίας(μην ξεχάσω να αγοράσω καινούριο γουρουνάκι για το επικείμενο ταξίδι της Αμερικής).

Η πτήση charter με την Norwegian ήταν λιτή εως μηδενική σε παροχές, σαν την ελληνική οικονομία ένα πράμα. Προσγειωθήκαμε στην Βαρσοβία με την αυγούλα και καταλήξαμε στο κέντρο της πρωτεύουσας με δύο ταξί και μπροστά από την πολυκατοικία με το νοικιασμένο locum, το οποίο η διαφημιστική εταιρία ονόμαζε βαρύγδουπα,apartment.

3ος όροφος ,ευτυχώς με ασανσέρ και νάμαστε στο ηλιόλουστο διαμέρισμα στην πολυκατοικία της κομμουνιστικής περιόδου της Πολωνίας(όπως λέμε π.χ).

Η κομμουνιστική περίοδος της Πολωνίας μας υποδέχτηκε με τεράστια παράθυρα που πλημμύριζαν με φώς τον χώρο, κλειστοφοβικό WC στο οποίο δεν έπαιρνες μαζί σου την αγαπημένη σου ΝΟΡΑ για να ξεχαστείς καθότι με δυσκολία χωρούσες μόνος σου. Που να βάλεις και την ΝΟΡΑ μέσα. Προέκυπτε απίστευτος συνωστισμός.

Το σπίτι μεγάλο και ανακαινισμένο με δυνατότητα φιλοξενίας 11 ατόμων.

Η παρέα μας αριθμούσε 7 άτομα και έτσι απλωθήκαμε στον χώρο.

Α όλα και όλα. Έχω να πω τα καλύτερα για τα πολυκαταστήματα του IKEA.
Κάθε ενοικιαζόμενος χώρος στις πρώην ανατολικές χώρες διαθέτει έπιπλα μόνο από το IKEA.Του IKEA γίνεται στις μετακομουνιστικές κοινωνίες.

Μιλάμε για κανονική IKEOMANIA.Καμία έκπληξη, ξέρεις εκ των προτέρων όλη την διακόσμηση του σπιτιού. Μέχρι και το χρωματιστό πάπλωμα μου βρήκα πάνω στο κρεβάτι. Έτσι για να μην πάθω πολυπολιτισμικό σόκ χωρίς τα οικία αντικείμενα.

Είδα το πάπλωμα που εχω στο σπίτι μου και χαλάρωσα η γυναίκα. Αφού μπερδεύτηκα και έψαχνα την κολώνα κάτω από το πάπλωμα. Μεγάλο πράγμα η δύναμη της συνήθειας.

Τι μας νοιάζει όμως εμάς από πού αγόρασαν τα έπιπλα?

Μήπως πρόκειται να μετακομίσουμε στο apartment?
Τακτοποιηθήκαμε και ξεχυθήκαμε στην Βαρσοβία για να την γνωρίσουμε.

Ένας πρωτότυπος τρόπος για επαιτεία. Μαζευόμαστε 3-4-5,αράζουμε στον δρόμο, οχυρωνόμαστε πίσω από 5-6-7 σκύλους, και τοποθετούμε 3-4-5 πανεράκια που γράφουν "υπέρ των σκύλων" και εκεί τοποθετούν τον οβολό τους πάσης φύσεως φιλόζωοι.

Μπροστά στην εφευρετικότητα των πολυμήχανων Πολωνών λύγισα και ακούμπησα και εγώ τον οβολό μου. Δεν θα με λυγίσει εμένα το ΔουΝουΤου είπα και άδειασα μπροστά στην μούρη ενός σκύλου το πορτοφόλι μου με τα υπόλοιπα από το σπασμένο γουρουνάκι.

Η Πολωνία αυτήν την περίοδο κυριολεκτικά παλεύει με το υγρό στοιχείο αφού ξεχείλισαν τα περισσότερα ποτάμια της πλημυρίζοντας τεράστιες εκτάσεις γης.

Στην Βαρσοβία οι Πολωνοί κρατούσαν από έναν χάρακα και μετρούσαν νυχθημερόν το ύψος των υδάτων του ποταμού Βίστουλα που αγρίεψε μετά της έντονες βροχοπτώσεις και απειλούσε να πηδήξει τα αναχώματα και να κάνει το μαγαζί καλοκαιρινό.

Η πρωτεύουσα είχε κηρυχτεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης με όλον τον κρατικό μηχανισμό επί ποδός και τον ταλαίπωρο και συμπαθέστατο πρωθυπουργό Tusk να τρέχει αξύριστος από φράγμα σε φράγμα σε όλο το νότιο κομμάτι της Πολωνίας που βρίσκεται κάτω από το νερό.

Η Βαρσοβία είναι μία πανέμορφη πόλη.

Απλώνεται στις δύο όχθες του ποταμού Βίστουλα που όταν έχει τις κακές του (ευτυχώς σπάνια) πηδάει το μαντράκι (ανάχωμα) και ξεχύνεται στην πεδιάδα.

Η πόλη είναι άνετη και ξεκούραστη, και ακόμα ο πλέον άπειρος ταξιδιώτης θα βρει εύκολα τον δρόμο του χρησιμοποιώντας ελάχιστα τον χάρτη.

Πως τα καταφέρανε αυτοί οι λαοί και έχουν πόλεις ανθρώπινες, με εκπληκτική ρυμοτομία και με σεβασμό στην πολιτιστική κληρονομιά δεν μπορώ να καταλάβω.

Πως δεν πήραν το δικό μας παράδειγμα να γεμίσουν τις πόλεις τους με πολυκατοικίες που είναι στριμωγμένες η μία δίπλα στη άλλη με αποτέλεσμα να τηγανίζεις κεφτεδάκια στην Κυψέλη και να "τρώει " όλη η γειτονιά. Δεν κάνω πλάκα.

Όταν παλαιότερα έμενα σε πυκνοκατοικημένη περιοχή της Αθήνας και τόλμησα να τηγανίσω καλαμαράκια ,μου την έπεσε η εγκυμονούσα γειτόνισσα μετά του συζύγου, αξιώνοντας να μοιραστούμε τα καλαμαράκια καθότι η εγκυμονούσα δεν άντεξε την μυρωδιά που διαχεόταν στον ακάλυπτο και αξίωσε να κάνουμε δίκαιη μοιρασιά.

Τι να κάνω. Να αρνηθώ σε μία εγκυμονούσα που είχε γυαλίσει το μάτι της;

Το περίεργο ήταν ότι είχε γυαλίσει και το μάτι του συζύγου.

Τα μετρήσαμε λοιπόν ένα,ένα (τα καλαμαράκια ντε) και τα μοιράσαμε δίκαια.
Επιστροφή στην Βαρσοβία.

Εκείνο που ζηλεύω ιδιαίτερα είναι τα πάρκα τους. Τεράστιες εκτάσεις με περιποιημένα δέντρα, λουλούδια και γκαζόν. Και η καθαριότητα απίστευτη.
Όπως λέμε Πεδίον του Άρεως, καμία σχέση. Και οι ροχάλες; Μα ούτε μια να κάνεις τσουλήθρα; Τι ξενέρωτος λαός.
Περιδιαβαίνοντας το κέντρο της πόλης βλέπεις το επιβλητικό οικοδόμημα που δεσπόζει πάνω από την πόλη και είναι το Μέγαρο Πολιτισμού και Επιστημών που χτίστηκε από τους Ρώσους ως δώρο στον πολωνικό λαό το 1955, και που τόσα αντιφατικά σχόλια έχει προκαλέσει
Δωράκια οι Ρώσοι σους Πολωνούς, φοβερό μίσος και απέχθεια για την χώρα του Στάλιν οι Πολωνοί. Δεν κατάφεραν να τους καλοπιάσουν ούτε με αυτό το επιβλητικό οικοδόμημα οι Ρώσοι. Τους προκαλούσε συναισθήματα υποδούλωσης αυτό το πανύψηλο κτίσμα. Και το κάλυπτε μυστήριο την εποχή της ρωσοπαντοκρατορίας.

Αφού δεν το γκρεμίσανε στην επαναστατική έξαρση της εποχής(έπαιζε και αυτή η ιδέα) σχεδιάζουν να το κάνουν η σύμβολο νίκης της αλήθειας απέναντι στην κομμουνιστική προπαγάνδα της εποχής, η όπως απλά λένε άλλοι να μείνει ως έχει δηλαδή χώρος των γραμμάτων και της τέχνης, χωρίς πολιτικά υπονοούμενα.

Η απόψεις για την αρχιτεκτονική του δομή διίστανται εξ ου και το ανέκδοτο που κυκλοφορεί στην Πολωνία για το οικοδόμημα που λέει:
-Από ποιο σημείο έχουμε την καλύτερη θέα της Βαρσοβίας;
-Από τον 30ό όροφο του Μεγάρου Πολιτισμού και Επιστημών
-Γιατί από εκεί;
-Γιατί από το 30ό όροφο δεν φαίνεται το Μέγαρο.
Το καλό με το  Μέγαρο είναι ότι καθώς είναι ορατό από παντού αποκλείεται να χάσεις τον προσανατολισμό σου. Ούτε πυξίδα να ήταν.


Εχω και κάτι ακόμη από το Μέγαρο.

Σε άγαλμα του Μεγάρου παρουσιάζεται ένας νέος κρατώντας ένα βιβλίο στο χέρι.

Όπως λέμε μάθε παιδί μου γράμματα η ξεστραβώσου να δεις το φώς το αληθινό κλπ.κλπ.
Θέλετε να πλησιάσουμε να δούμε ποια ήταν η πρόταση των Ρώσων για ξεστράβωμα του πολωνικού λαού;
Marx,Engels και Lenin ήταν η πρόταση των Ρώσων.
Καλός ο Marx και Engels και το Κομμουνιστικό Μανιφέστο τους, καλός και ο Lenin με τα Άπαντα του

αλλά που πάς βρε Καραμήτρο να κοτσάρεις σε έναν λαό θαρραλέο και ατίθασο την τρoϊκα  σαν πρόταση για την παιδεία του;

Έναν ειδικό στην μαζική ψυχολογία να ρωτούσαν, θα τους απέτρεπε από αυτό το ατόπημα. Χάθηκε να βάλεις έναν Σωκράτη, Πλάτωνα η Επίκουρο που να παραπέμπει τον πολωνικό λαό σε κλασικές και διαχρονικές αξίες;
Όταν βρίσκεσαι στην Βαρσοβία είναι απαραίτητο εως επιβεβλημένο να επισκεφτείς την παλιά πόλη η οποία καταστράφηκε κατά 80% κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και ανοικοδομήθηκε πάνω στα παλιά της πρότυπα διατηρώντας τα μπαρόκ και γοτθικά στοιχεία.
Και εδώ ακριβώς συντελέστηκε ένα απίστευτο θαύμα που δείχνει την ψυχή αυτού του λαού καθώς όλος ο λαός έσκυψε πάνω από τα συντρίμμια της πόλης τους και εντός 14-άρων ετών και με την ανιδιοτελή και εθελοντική προσφορά του επέστρεψε την χαμένη αξιοπρέπεια και τα παλιά μεγαλεία στην βαθιά πληγωμένη πόλη τους.
Από το Plac Zamkowy ( πλατεία του παλατιού) εισβάλουμε στην Παλαιά Πόλη με τον καθεδρικό ναό του Αγίου Νικολάου να δεσπόζει και την πιο γλυκιά πλατεία της Βαρσοβίας με το σύμβολο της πόλης την Σειρήνα να στέκεται στο κέντρο εκεί που κάποτε υπήρχε το Δημαρχείο. Όταν το επιτρέπει ο καιρός έχουμε και τραπεζάκια έξω για καφέ και μηλόπιτα(szarlotka την λένε οι Πολωνοί) για την οποία εγώ δίνω και την ψυχή μου.
Και αν βάλεις και παγωτό από πάνω γίνομαι χαλί να με πατήσεις.
Φεύγουμε από την παλιά πόλη και πάμε Łazienki δηλαδή το καλοκαιρινό καταφύγιο των βασιλιάδων.
Γενικώς στην διαδρομή από την παλιά πόλη μέχρι το καλοκαιρινό παλάτι που έχει συνολικό μήκος 4χλμ. συναντάς τα πιο αξιόλογα μνημεία της Βαρσοβίας όπως το μνημείο του ποιητή Adam Mickiewicz το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη και άλλα.
Το Παλάτι Λαζιένκι που βρίσκεται στην κατάληξη της διαδρομής είναι ένα από τα ωραιότερα αξιοθέατα όχι μόνο της Βαρσοβίας αλλά και ολόκληρης της χώρας. Το πρώην καλοκαιρινό καταφύγιο των βασιλιάδων περιλαμβάνει, εκτός από το κυρίως παλάτι, ένα τεράστιο πάρκο κι ένα αξιόλογο αμφιθέατρο όπου τις Κυριακές του καλοκαιριού δίνονται συναυλίες με έργα του Σοπέν. Αλλωστε ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του πάρκου είναι αφιερωμένο στον διάσημο Πολωνό μουσουργό.
Καθώς περιδιαβαίναμε τον χώρο αναρωτήθηκα γιατί εμείς δεν κάνουμε το ίδιο με τα θερινά Ανάκτορα Τατοϊου. Μήπως επειδή φοβόμαστε μην χαρακτηριστούμε βασιλικοί;
Οι πολωνοί γιατί δεν φοβούνται και πολύ απλά θεωρούν ότι αυτή είναι η πολιτιστική τους κληρονομιά. Δεν ήταν όλοι η βασιλιάδες τους αθώες περιστερές και όμως η ιστορία τους συμπεριλαμβάνει στα κιτάπια της αναφέροντας τις αρετές τους και τα αρνητικά τους. Έτσι απλά.
Γιατί εμείς αρνούμαστε να εκμεταλλευτούμε τα καλά αυτής της ιστορικής περιόδου που είναι τα κτίσματα που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν τουριστικά.
Τι κόμπλεξ και αυτό.
Αξίζει να σας παρουσιάσω τους κανόνες λειτουργίας του τεράστιου πάρκου που βρίσκεται το θερινό παλάτι των βασιλιάδων γιατί μου έκανε εντύπωση ότι αυτά που αναφέρει, τηρούνται στο ακέραιο.
-απαγορεύεται να ψαρεύεις στην λίμνη που έχει κάτι τροφαντούς κέφαλους ,να με το συμπάθιο, να σκαρφαλώνεις στα δέντρα, να βγάζεις τον σκύλο για χέσιμο, να κάνεις πατίνι, ποδήλατο και να πατάς το γκαζόν.
Αυτό που επετράπη τελευταία είναι το τζόκινγκ σε συγκεκριμένες ώρες.
Τελειώνοντας σας συνιστώ ανεπιφύλακτα ένα ταξίδι στην Βαρσοβία γιατί και κοντά είναι(2.5 ώρες) οι τιμές εστίασης είναι προσιτές και τα ξενοδοχεία πολλά και με προσιτές τιμές και αυτά.


Και τώρα κάτι άσχετο!
Αυτό που θα δείτε παρακάτω, όσοι το δείτε είναι απίστευτο.
Η Πολωνία προετοιμάζεται πυρετωδώς για προεδρικές εκλογές.
Μετά τον τραγικό θάνατο του Προέδρου Lech Kaczynski θα εκλέξει τον νέο της Πρόεδρο στις 20 Ιουνίου 2010.
Οι υποψήφιοι άπειροι.23 ζωή να έχουν.
Και τα πιο απίθανα κόμματα κατεβάζουν τους δικούς τους υποψήφιους.
Σας παρουσιάζω παρακάτω ένα απίθανο video που δείχνει τον ανελέητο αγώνα που διεξάγεται με όλα τα μέσα, που ενίοτε είναι και αθέμιτα.
Ο κύριος με το παπιγιόν είναι ένας εκ των 23 υποψηφίων για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας (άκου 23 υποψήφιοι) και έχει ραντεβού για συνέντευξη με δημοσιογράφο έτοιμο να τον παγιδέψει και να τον ρεζιλέψει.
Στο ραντεβού λοιπόν με τον υποψήφιο ο δημοσιογράφος προσκαλεί και την ηλικιωμένη "θεία" του, που υποτίθεται είναι από τους ένθερμους υποστηρικτές του, ερωτευμένη με τον υποψήφιο και ελαφρώς χαμένη στο διάστημα η αλλιώς σαλεμένη η αλλιώς "χάνει λάδια".





Ο δημοσιογράφος βρίσκοντας διάφορες προφάσεις όπως το παράνομο παρκάρισμα του αυτοκινήτου του ,αφήνει τον χαζοχαρούμενο υποψήφιο μόνο του με την "θεία" και εκτυλίσσονται κωμικοτραγικοί διάλογοι και αστείες καταστάσεις με τον υποψήφιο να εκτίθεται ανεπανόρθωτα. Η "θεία" κάνει μέχρι μάσκα προσώπου με κρασί μπροστά στον εμβρόντητο υποψήφιο.
Και αν νομίζετε ότι ο κύριος Janusz Korwin Mikke (ο υποψήφιος ντέ) ξανασκέφτηκε την υποψηφιότητα του, κάνετε λάθος. Προχωράει ακάθεκτος σκορπώντας άπειρο γέλιο.
Φαντάζεστε να συνέβαινε ένα παρόμοιο περιστατικό, δηλαδή καθαρή παγίδευση ενός υποψηφίου προς τέρψη των πολιτών , στην Ελλάδα;

Φαντάζει αδιανόητο.

"Θεία" και δημοσιογράφος θα είχαν να αντιμετωπίσουν όλες τις δημοκρατικές και μη δυνάμεις του τόπου και όπως πάντα, μία, μία τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ.

Όπα της οι Πολωνοί. Ήταν να μην πάρουν φόρα.

Η ελευθερία έκφρασης τους βάρεσε στο κεφάλι και άντε να τους μαζέψεις.