ΑΧ, ΑΥΤΗ Η ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΙΛΑΡΕΣΚΕΙΑ

Τι έκπληξη έπρεπε να ένιωσαν οι αρχαιολόγοι όταν με τις ανασκαφές τους στις αρχές του αιώνα(Φαιστός,Κνωσός,Μάλια,Ζάκρος) ανακάλυπταν τον μινωικό πολιτισμό που όταν ξεπρόβαλε από τα βάθη του παρελθόντος φάνηκε ένας νέος κόσμος, μυθικός, άγνωστος ως τότε,μα απέραντα γοητευτικός.

Εκτός από τον τρόπο ζωής τους οι αρχαιολόγοι ανακάλυπταν ότι η θερμή μεσογειακή φύση των κατοίκων τους δημιουργούσε την ανάγκη για ζωή κοσμική και πρόσχαρη.

Αγαπούσαν τις γιορτές, τις τελετές, τον χορό και τα τραγούδια.

Η γυναίκες τους είχαν δεσπόζουσα θέση στην κοινωνία,

Οι αρχαιολόγοι αναφέρουν «φαντάζεται κανείς τις γυναίκες τους να είναι γεμάτες φιλαρέσκεια και χάρη. Τις φαντάζεται κανείς να ζουν στα κομψά και απλά επιπλωμένα σπίτια τους, δροσερά το καλοκαίρι και θερμασμένα το χειμώνα, με κινητά μαγκάλια, με δωμάτια ολόφωτα και άλλα μισοσκότεινα που ακόμα και τη μέρα πρέπει να φωτίζονται από τους λύχνους και βλέπει ότι ιδιαίτερη φροντίδα τους είναι η ομορφιά τους. Το νερό που κυλά άφθονο στα διαμερίσματα τους δείχνει πως ήξεραν ότι η κύρια βάση της ομορφιάς είναι η καθαριότητα. Έπειτα έρχεται η σωματική άσκηση, που δίνει στο σώμα νεανική ευλυγισία, χάρη και κομψότητα. Οδηγούν ίσως τα άρματα, παίρνουν μέρος στα ακροβατικά γυμνάσια με τον ταύρο και συμμετέχουν πάντα στις γιορτές, στις τελετές και στα συμπόσια. Αντίθετα με ότι συνέβαινε στην αρχαία Ελλάδα που η γυναίκα ήταν κλεισμένη στα βάθη του σπιτιού ή μινωίτισσα είναι πανταχού παρούσα. Η αβρότης των κυριών του μινωικού κόσμου τις τοποθετεί στις πρώτες θέσεις όταν γίνονται δημόσιες συγκεντρώσεις. Φτάνουν με φορεία, που τα κρατούν δούλοι και κατεβαίνουν απ΄αυτά κομψές και αρωματισμένες, γεμάτες πρόσχαρη διάθεση. Στις τοιχογραφίες προβάλλουν φλύαρες και κοσμικές ενώ περιμένουν την έναρξη κάποιας τελετής. Άλλοτε πάλι στα ήσυχα σαλόνια των μεγάρων καθισμένες ώρες γαλήνιες, κεντούν ή παίζουν ζατρίκιο. Η επαφή με το άλλο φύλο τονώνει τη γυναικεία τους φιλαρέσκεια. Από τα ειδώλια μας είναι γνωστή η μινωική μόδα. Η κεντρική αρχή της είναι να τονίσει τη θηλυκότητα και τις καμπύλες του σώματος. Οι φούστες των φορεμάτων, είναι πλούσιες, πολύχρωμες, με πολλά βολάν, άλλοτε με μεγάλες πιέτες, άλλοτε ολοκέντητες, άλλοτε με ζώνες πλατιές που δένουν σε φιόγκους ή σφίγγονται στη μέση. Το κορσάζ πολύ στενό αφήνει συνήθως το στήθος γυμνό, έχει κοντά μανίκια και στολίζεται με κορδέλες, κεντήματα και κάποτε με πανύψηλους γιακάδες. Συχνά φορούν καπέλα και έχουν πάντοτε πλούσια μαλλιά χτενισμένα πολύπλοκα και στολισμένα με κοσμήματα. Πλούσιες και φτωχές τρελαίνονται για τα κοσμήματα, ακριβά ή φτηνά. Συχνά όταν κυκλοφορούν ξυπόλυτες στα γυαλισμένα αστραφτερά δάπεδα των σπιτιών τους έχουν βραχιόλια στα πόδια τους. Φυσικά άλλοτε φορούν παπούτσια και αυτές οι θερμές μεσογειακές γυναίκες είναι βέβαιο πως βάφουν τα χείλη, το πρόσωπο, τα νύχια των χεριών και των ποδιών τους ίσως και τα μαλλιά τους, όπως και οι μεταγενέστερές των Αρχαίες Ελληνίδες».

Βουτιά στον χρόνο αναγκάστηκα να κάνω για να αποδείξω ότι η φιλαρέσκεια των γυναικών δηλαδή η ανάγκη να φαίνονται όμορφες και να καλλωπίζονται, είναι ανάγκη διαχρονική, και όχι μόδα σημερινή.
Ακόμη και οι γυναίκες της Άπω Ανατολής που φυλακίζονται στους τοίχους του σπιτιού τους και δεν τους επιτρέπεται να βγούνε έξω, βρίσκουν τρόπο να ενισχύσουν την γυναικεία φιλαρέσκεια τους κάτω από το τσαντόρ.
Προσάπτοντας την ματαιοδοξία στη γυναικεία φιλαρέσκεια οι παμπόνηροι έμποροι καλλωπιστικών μας πλημμυρίζουν με τα προϊόντα τους.
Και καλά κάνουν και πολύ καλά κάνουμε και εμείς οι γυναίκες που καλοδεχόμαστε τα αστραφτερά στολίδια τους.Τα θέλουμε, είναι στην φύση μας και δεν δεχόμαστε κηρύγματα στο όνομα της επιβαλλόμενης(όπως λένε κάποιες και κάποιοι) εμφάνισης και συμπεριφοράς.
Όχι κανείς δεν μας την επιβάλλει. Μόνες μας την αναζητούμε.
Το θέμα είναι να μην εθιστούμε στα πρότυπα τύπου photoshop αλλά να καλλιεργήσουμε το δικό μας προσωπικό στυλ.
Το φύλλο μας είναι από την φύση του φιλάρεσκο και η αποδοχή από τους άλλους προσφέρει μια ιδιότυπη ηδονή.
Ακόμη και το άξεστο κομπλιμέντο του νταβραντισμένου νταλικέρη (τι είσαι εσύ μανάρα μου) μας την ενισχύει και έχει την αξία της.
Το πρόβλημα είναι που θα βρούμε νταλικέρη.


Όταν μια γυναίκα λέει «Χάλια είμαι σήμερα. Δεν βλέπομε. Κοίτα ρυτίδα και κακό» δεν περιμένει να ακούσει «Πράγματι.Εχεις το μαύρο σου το χάλι» αλλά «Που τις βλέπεις καλέ τις ρυτίδες. Μεγεθυντικό φακό χρησιμοποιείς κάθε πρωί? »
Έχει ανάγκη λοιπόν το ψέμα και ας γνωρίζει πολύ καλά ότι οι ρυτίδες κάνουν πάρτη στο
πρόσωπο της.
Αυτό που πρέπει να βάλουμε στην ζωή μας είναι μια τόσο μικρή και τόσο θαυματουργή λέξη: το μέτρο!!!
Ας κρατήσουμε λοιπόν μια ισορροπία λέγοντας ΟΧΙ στην ομοιομορφία, στις υπερβολές και στα πρότυπα.

Εμείς οι γυναίκες εκστομίζουμε αβίαστα ένα μεγάλο ψέμα. Καλλωπιζόμαστε λέμε για τον εαυτό μας και όχι για τους άλλους.

Και όμως για όλους τους άλλους εκτός από τους εαυτούς μας καλλωπιζόμαστε.

Και όποια γυναίκα πει το αντίθετο δεν είναι ειλικρινής. Έχουμε ανάγκη να κρινόμαστε, είναι το οξυγόνο μας.

Και κυρίως από το ίδιο φύλο. Ναι από το ίδιο το φύλο μας. Γιατί ξέρουμε πολύ καλά οι πονηρές ότι το φύλο μας είναι αυτό που ξέρει να εκτιμήσει την εμφάνιση μας.

Οι άντρες αλλού εστιάζουν το βλέμμα τους.

Οι κακεντρεχείς λένε ότι η φιλαρέσκεια μας είναι προϊόν με ημερομηνία λήξης.

Ναι έτσι ακριβώς είναι, αλλά το προϊόν μέχρι να λήξει πρέπει να καταναλώνετε.